Tango
Voorzichtig schuifelde ze de donkere straat op. Voetje voor voetje. Het was stil en zij was alleen. De wind waaide speels rond haar middel, liet haar lange haren opwaaien. Ze knipperde een traan weg, hief haar armen op en maakte heupwiegend een klein rondje. En nog eentje en nog eentje. Knerpend schoof ze heen en weer. Glimlachend in het niets draaide ze rond. De wind, die er wel plezier in had, liet haar haar nog meer ronddwarrelen. Ze stak haar hand uit naar de maan en stapte de passen die ze al zovele malen gedanst had. Ze danste voor haar herinneringen. Ze danste een tango op de witte wegmarkeringen. In het licht van de maan. Een tango met zichzelf. Voor het eerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten