Knip Knip
Mijn nek voelt akelig fris en tochtig. Onwennig. Ik herken mezelf niet meer in de spiegel. Ik mis de pieken die vaak voor mijn ogen hingen. 's Morgens knoei ik met gel of wax om er toch nog iets van te maken, maar ondanks alle moeite blijf ik eruit zien als een jongen.
Ik bid dat mijn haren snel aan een groeispurt beginnen en ik weet nu ook één ding heel zeker. Mijn kapper en ik hebben niet dezelfde interpretatie van de woorden: "Niet te kort, graag."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten