Ssstttt
Rode verbodsbordjes blikkerden ons toe terwijl we de trap afliepen. Verboden te roken. Verboden te eten. Verboden te filmen. Verboden te fotograferen. Een hele rij met rode rondjes blonken om elke hoek terwijl we de pijltjes "Capella Sistina"volgden. "We ask you kindly to remean silent", herinnerde een cassettebandje ons om de tien treden. Telkens verstomde het geroezemoes eventjes, maar enkele seconden later steeg het aantal decibels op de trap naar de Sixtijnse kapel weer gevoelig. Een laatste lange rij bordjes boven de ingang van de kapel herinnerde nog eens aan alles wat verboden was.
"Ik ben benieuwd", fluisterde ik.
Onmiddellijk sprong een klein mannetje voor mijn neus. Uitgerust in een bewakersuniform en met zijn vinger op zijn lippen. "Ssssttttt". Hij tuitte zijn lippen extra en trok zijn wenkbrauwen op.
Ik knikte lachend en mengde me tussen het massa volk. Overal klonk gefluister:
"Waar zijn die cherubijntjes nu?"
"Stelt dat het Laatste Oordeel voor?"
"Daar recht boven je. Die heel bekende tekening van de twee vingers!"
Het geruis golfde door de ruimte. Opeens hoorden we luid geklap. Ik keek op en daar stond dat mannetje opnieuw. Op een verhoogje zijn lippen uitdrukkelijk naar voor getuit, wenkbrauwen opgetrokken, zijn vinger op zijn lippen.
"SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSTTTTTTTTTTTTT"
Nooit geweten dat er professionele sstt-mannetje bestonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten