maandag 26 januari 2004

Sauna
Het zweet parelde op mijn voorhoofd. Ik strekte me uit op mijn rug en keek hoe de hitte tegen het plafond danste. Een zweetdruppel gleed langs mijn nek tot aan mijn navel, dat ondertussen op een klein meertje begon te lijken. Het was stil. Mensen lagen of zaten met gesloten ogen en lieten de warmte op hun inwerken. Mijn ogen dwaalden van de thermometer naar de zandloper. Ik zag net de laatste korreltjes in het onderste buisje tuimelen. Het was tijd.
Voorzichtig kroop ik recht en verbeet de duizeligheid. Zweet stroomde in kleine beekjes over mijn rug. Toen ik wat vaster op mijn voeten kon staan, sloeg ik mijn handdoek rond me en liep naar buiten. De koelte in.
Hij volgde al snel en dook met een verhit hoofd onder de koude douche. Even heel snel met zijn hoofd en handen. "Te koud voor mij", bibberde hij. "Maar wel verfrissend".
Ik liep voorzichtig naar het buitenbad en stak mijn grote teen in het water. Het leek alsof duizenden kleine speldjes venijnige prikken uitdeelden.
"Kou-houd", gilde mijn lichaam, maar ik zette door. Eerst mijn tenen, toen mijn enkels, knieƫn tot ik tot boven mijn middel in het water stond. Ik huppelde van het ene been op het andere. "Neen, neen, neen", voelde ik mijn schouders en hoofd protesteren. "Je waagt het niet, je gaat ons niet onderdompelen in dat ijskoude water."
"Zo erg is het niet", klappertandden mijn tenen, op de bodem van het zwembad. Ik hapte naar adem en dook onder water. Het was koud, ijskoud, maar na elke seconden ebde het gevoel weg en leek mijn hele lijf verdoofd.
Uit het water in de koude buitenlucht begon alles te prikken. Mijn tenen, vingertoppen, .... alsof er stroomstoten door me werden heengejaagd.
Ik grijnsde breed. "Kou-houd! Maar wel verfrissend"
Natte voetsporen volgden me naar de warmte binnen.

Geen opmerkingen: