Vers
"Eigenlijk zou ik elke dag zo willen wakker worden", zei ik terwijl ik me naar manlief draaide.
Hij snuffelde nog eens de geur op en gromde instemmend. "Ja, het is wel lekker, alleen is het een eindje lopen om die pieper uit te zetten."
Ik zwaaide mijn benen uit het bed, schoof mijn voeten in mijn pantoffels en liep de kamer uit. "Het is niet dat eindje lopen dat ik me ontzie, maar die koude lucht", riep ik vanuit onze bergplaats. Ik trok de stekker uit het stopcontact. De piepjes verdwenen en toen ik het deksel openzwaaide werd ik licht in mijn hoofd van de geur.
"Maar dit maakt alles goed", lachte ik terwijl ik in de keuken het bakblik omkeerde en een goudbruin broodje op het aanrecht gleed.
"Elke morgen een vers gebakken broodje", smikkelde manlief. "Ik snap nog steeds niet waarom je vader die broodbakmachine niet meer wilde."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten