Traag en stil
Ik schud mezelf wakker uit een nare droom. Het soort dat de hele dag in je lijf kan blijven hangen. De plaats naast me in bed is leeg en ik merk dat ik mezelf in het hele dekbed gerold heb. Vaag herinner ik me hoe Lief vroeg deze morgen eventjes op mijn neus kwam tikken. Er ligt geen briefje op de keukentafel, maar ik zie aan de verspreidde kruimels op het tafelblad en de lukraak neergegooide wanorde in de badkamer dat ie al betere morgens had.
Het is stil. De katten kijken me slaperig aan vanuit de zetel. 'Wat doe jij hier nog?' lijken ze te denken. Ik plan mijn dag. Vul hokjes en uren op met to-do-dingen. Maar eerst de krant en koffie. Ook thuis lijkt er niets zinnigs uit mijn vingers te komen zonder die eerste kop koffie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten