Winter
Ik had de klaagzang der klaagzangen neergepend. Over..., ja over wat denk je. Maar hij is weg. Gedelete naar het niemandsland diep binnenin een computer.
Eén zinnetje bleef:
Mijn humeur kleurt net zo somber als de lucht buiten.
Dat is net nog aanvaardbaar, vind ik.
En nu schop ik mezelf de fiets op, op zoek naar vrolijke films en zonnig eten. Denk zongedroogde tomaatjes, licht zoete wijn en knapperige wokgroentjes voor bij de kip deze avond. Als dat niet helpt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten