Niets te lezen
Ik glijd met mijn vinger langs de boekenruggetjes op de boekenplanken. Eén, nog niet gelezen. Twee, in begonnen maar nog niet uit. Drie, wanneer heb ik die ook weer gekocht?
Vier, vijf, zes, zeven, …
Ik tel terwijl ik mijn vinger laat wippen over de boeken waar ik wel al in verdwaalde, tik de ruggen aan van de exemplaren die ik nog niet volledig las.
Vijftien, zestien, zeventien.
Zeventien?! En ik ben nog maar halverwege.
Ik tel verder. Vierentwintig, vijfentwintig,… en zwijg eventjes verbijsterd als ik alle boeken overlopen heb.
Drieëndertig ongelezen exemplaren. Drieëndertig verhalen waar ik nog ik kan duiken en toch vind ik niets waar ik me deze avond in wil verschuilen.
Mijn equivalent van ‘Ik heb niets om aan te trekken.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten