Hei, met mij...
Elk naar een andere nieuwe job, hij wisselt van provincie, drukke uren, volle weekends. Laat ik dan maar deze redenen met de schuld opzadelen. Af en toe een berichtje, een telefoontje, een korte e-mail. Maar ongemerkt slopen weken, maanden en een seizoen voorbij. Tot je het opeens moet toegeven: uit het oog verloren, ergens onderweg.
Deze morgen rinkelde m'n gsm:
'Hei, met mij...'
En onmiddellijk weten wie 'mij' is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten