Reddingsdienst
We zaten als twee verdwaalde toeristen op de vergadering. Uit ons bureau geplukt en op de twee stoelen neergepoot.
Collega die-en-die was verhinderd en iemand moest ons standpunt verdedigen.
Er viel weinig te verdedigen.
Er werden kilometerslange ommetjes rond het te verdedigen standpunt getrokken.
Het te verdedigen standpunt werd vakkundig uit de weg gegaan en hoe we ook probeerden, veel meer dan op onze stoel zitten en proberen het geheel in de juiste richting te duwen, konden we niet doen.
Stiekem viste ik mijn gsm uit mijn zak en smste 'Reddingsdienst gevraagd. Dringend!'.
Vijf minuten later werd er op de deur geklopt.'Kim, er is telefoon voor jou.'
In de gang leunde ik dankbaar tegen de muur.
'Is het zo erg?', vroeg mijn reddingsdienst-collega.
'Erger.'
Mijn gsm in mijn zak trilde. Ik opende het berichtje.
'Nice move', schreef mijn collega die alleen op de vergadering achtergebleven was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten