Geen smerige werkjes voor mij en toch...
Lief heeft twee dagen vrij, maar de bergen werk dienden zich weken geleden al aan. Sleep- en sleurwerk, boodschappen van het grote kaliber. Iets waar we allebei een hekel aan hebben. Zaterdag kwam er nog eens een erg smerig werkje bij. Een Heel Smerig Werkje en ik was blij dat ik me op mijn bureau kon verschansen.
Een tas koffie, bureaulampje aan en werk om de hele dag mee bezig te zijn. Simpelweg aan de computer en doorwerken op mijn eigen tempo. Het soort werk dat ik van tijd tot tijd wel apprecieer, alleen al omdat je op het eind van de dag tevreden kan kijken naar het heuveltje dat je alleen verzet hebt.
Tot deze morgen... Ik voelde het al toen ik mijn ene teen nog maar vanonder het dekbed liet piepen. Terwijl Lief vol tegenzin aan het Heel Erg Smerige Werkje begon, borrelde het binnenin als ik op de dag vooruitkeek...
Dit is niet het eerste maandagmorgenstukje, ook niet het laatste. Tenzij er een pilletje bestaat tegen mijn allergie. Iemand?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten