Een mooi pak
Grote kleine broer had al enkele plaatjes in de gespecialiseerde tijdschriften aangewezen. Zwart, dat stond vast. Geen streepjes, dat was ook zeker. En die vest van dat ene plaatje. Mijn geen-pakken-dragende broer droomde zowaar van die vest, langer dan een normale kostuumvest en een hogere, ietwat opstaande kraag.
De gedroomde vest werd snel van het rek geplukt. Grote kleine broer stond ermee. Zelfs boven met zijn afgewassen jeans en T-shirt straalde hij dankzij die vest iets uit. Hij verdween met een bijpassende broek, hemd, gilet en das in het pashokje en kwam eruit als een jongen die klaar is om een grote stap te zetten.
Hij draaide rond, bekeek zichzelf langs alle kanten.
Een andere das misschien?
Is het mooi?
Is het echt mooi?
Is het heel erg zeker mooi?
Knikken en stralen, dat deden wij.
'Past dit bij haar kleedje?'
We moesten allebei onze schouders ophalen. Het kleedje is een goedbewaard geheim.
'Oké, andere vraag. Zal ze ja zeggen?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten