Oud, oud, oud
In mijn boekenkast staat sinds zondag een boek dat tot op de draad versleten is. Op de kaft is slechts nog een zweem van zijn oorspronkelijke helrood terug te vinden. Het boek werd meerdere malen in een nieuw plastic jasje gestoken maar alle lagen zijn verdwenen rond de hoeken. De bladeren zijn vuilgeel en ruiken naar stoffige zolders en jarenlang op een boekenplank kamperen zonder dat ooit iemand naar om keek. Het is geen mooi boek meer, zelfs de gouden letters op de kaft zijn verdwenen, zodat je het boek schuin moet houden om de titel te kunnen lezen: Niels Holgersson's wonderbare reis. Ik viste het van tussen de afgevoerde boeken die de bib dit weekend verkocht. Geen idee of ik het ooit zal lezen, neen dit boek is voor Jasper. Want toen hij nog een KleineStamper-zonder naam bleek al vrij snel dat we moesten kiezen tussen twee namen.
'Dus het gaat tussen Jasper en Niels?'
'Jasper!'
'Of Niels?'
'Jasper!!'
'Of Niels?'
'Wie noemt zijn kind nu naar een kabouter die op de rug van een witte gans zich van het ene avontuur in het andere stort?'
Ik blijkbaar...
Bijna, dan toch...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten