vrijdag 1 februari 2008

01.02.1999

Mama,

Omhelzingen groeien, wist je dat? Een omarming groeit mee met diegene die erin past. Van een kleine bundel baby tot een puber die geen blijf weet met zijn armen en benen, altijd vouwt een omhelzing zich naadloos rond diegene die wil wegduiken in een ander.
En van alles wat ik mis, mis ik jouw knuffel het meest. Het was eentje die onverminderd rook naar troost of moed, maar even vaak naar blijdschap en geborgenheid. Ik zat als gegoten in jouw armen. We waren op maat gemaakt voor elkaar.
Negen jaar is lang, mama. Het is voldoende tijd om gemis vertrouwd te laten worden. Tot het voelt als iets wat er altijd was en altijd zal zijn. En wanneer ik dat besef wil ik enkel en alleen nog jou heel dichtbij mij voelen.

K.

Geen opmerkingen: