Kruimel

Babyvakantie
Of ik het gewoon zou kunnen worden, vragen ze. Zo thuis zitten en niets anders doen dan wat eten geven, een pampertje hier en een vers broekje daar waarna ik simpelweg verliefd in de donkere oogjes van mijn dochter kan staren.
Misschien wel, denk ik, wanneer ik KleineMeid in het holst van de nacht uit haar bedje vis.
Misschien wel, denk ik, wanneer KleineVent als een stuiterballetje door het consultatiebureau hotst geen zuigling of peuter ontziend. En misschien nog wel meer wanneer hij fronsend opkijkt als de dokter hem onderzoekt en luidkeels verkondigd: Mefrouw mag piemel nie pakke, mama.
Misschien wel, denk ik, wanneer ik zelf hotsend als een stuiterballetje (dankje Daan) de was in stapeltjes vouw.
Misschien wel, denk ik, wanneer ik zie hoe Ilke verwoedde pogingen doet om zich op haar zij te draaien.
Heel zeker, denk ik, wanneer Jasper naast me kruipt met een boekje en zachtjes een zoen drukt op het hoofdje van Ilke die van op mijn arm vertrokken is naar dromenland.