donderdag 26 februari 2009

Groeien
Groter dan groot stapt hij het lokaal binnen. Met een zoen op zijn lippen voor zijn lievelingskinderverzorgster en pakjes voor zijn groepje in de zak die een spoor door de rondgestrooide blokken trekt. Het is zijn allerlaatste dag vandaag in het gele groepje.
En ik had niet mogen rondneuzen door de foto's van toen hij voor het eerst ging. Een bolletje Jasper met een glimlach van oor tot oor. 'Kan hij al zitten', vroegen ze.
'Ja, maar dat is ook het enige', was mijn antwoord. Het bolletje heeft plaats gemaakt voor een gespierde lucifer en (stil)zitten kan hij al lang niet meer. Voor ik vertrek kijk ik stiekem door het ruitje en zie hoe hij een buggy kaapt en juichend zijn vriendje achterna zit. Voor de zoveelste keer kraakt en piept mijn hart een beetje. Volgende week begint zijn schoolcarrière, maar ergens heel diep vanbinnen vind ik hem nog veel te klein en tegelijk veel te groot.

Geen opmerkingen: