Kruimel

Opkikker
Net op het moment dat ik dreig te verdwalen in een net van punten en komma's, pingt mijn computer me weer bij de les. Ik hijs mijn oogleden op en poets de luttele drie uur slaap zo goed en zo kwaad mogelijk van mijn gezicht.
Twintig goed gekozen woorden vullen mijn scherm. Een simpel en klein compliment over niets, maar o zo raak.
Beter dan de zwartste koffie.
Beter dan blote tenen in met ochtenddauw bedekt gras.
Bijna even goed dan de glimlach van mijn KleineMeid die door KleineVent met zoenen overladen wordt. Bijna....