Ik ben feeeel jaar
Deze nacht overwoog ik om KleineVent in een bonsaï-potje te planten. En KleineMeid meteen ook, terwijl ik toch bezig was. Want, KleineVent die is nog maar gisteren geboren en KleineMeid drie seconden geleden, wat mij betreft. Dat groeien mocht wat trager gaan.
Deze morgen meet ik KleineVent af op mezelf. Net tot aan mijn heup reikt hij. Hij telt minitieus op zijn vingers af hoe oud hij nu is en stuitert de rest van de morgen rond met zijn hand in een vreemd gewrongen klauwtje. 'Ik ben feeel jaar.' Ik geef mijn hart een schop en lach.
Hij is feeel (Jappers voor drie, nvdr).
Dat is groot genoeg.
Maar ook klein genoeg.
En ik hoop dat ik ooit leer om hem bij te benen in groeien. Want op dat vlak is hij me steeds te snel af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten