Jullie schuld
Met het puntje van mijn tong uit mijn mond, ogen dichtgeknepen, sta ik gebogen over meters en meters stof.
'Wat doe je nu', riep ik mezelf toe terwijl ik me inschreef voor een reeks 'Stikken met de naaimachine.'
'Dat kan jij helemaal niet', herinnerde ik datzelfde meisje een week later toen ze voor de jas stond die in zeven lessen ineen gestoken zou worden.
En toch trof ik mezelf aan op een zondagmiddag boven meters en meters stof, druk doende met patroonpapier en spelden. Mezelf er stellig van overtuigend dat ik dit zou kunnen.
En dat is allemaal jullie schuld. Van jou en ook van jou en jij daar en jij ook. En dan vergeet ik er nog een pak en misschien maar goed ook, want mijn verlanglijstje is al veel te lang en de tijd te kort zonder nog meer inspiratie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten