Ochtendritueel
Van kin tot oren onder de choco staat ie aan de voordeur te brullen. 'Mama, nog één!' Met KleineMeid op mijn ene arm, tas en laptoptas aan de andere en de autosleutels daar ergens tussen draai ik 180° op mijn hielen voor KleineVents allerlaatste 'nog één'.
'Zoen' *smak*
'Knuffel' *knuffel*
In de auto diep ik een papieren zakdoek op om de chocosporen van mijn wang te poetsen. Tot ik em opnieuw hoor roepen. 'Nog een aller-allerlaatste'.
Ik wacht nog maar even met chocosporen weg boenen, elke morgen opnieuw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten