Zomer-zoen
Recht uit het plonsbad ploffen ze neer aan tafel. Met druppende tenen en strengen nat haar geplakt tegen wangen en oren. Het geeft niet dat er al eens met rijst gestrooid wordt. De vogels klaren de klus die mijn borstel anders moet doen. Een perzik kan vandaag alleen al smekkend verorberd worden. Met sap dat langs een kinnetje drupt en vruchtvlees dat in het haar hangt.
Een heel kleuterhuishouden wordt buiten geparkeerd. Ik leer soep koken met zand en lavendel. Tot we onder de pimpelpaarse spikkels zitten.
We mogen, neen we moeten plakken. Ruiken naar gras, water en zand. Fonkelen in ons vel als de druppels die na de dagelijkse sproeironde op de bladeren van de passiflora blijven hangen.
3 opmerkingen:
Mooi geschreven. En zo helemaal waar!
De zomer spat van je stukje. Knap !
Supermooi geschreven. Ik beleef het helemaal mee
Een reactie posten