Boekenbeurs
Met pijn in het hart bekijk ik de beelden van de Boekenbeurs. Ik wiebel mijn 'ik-wil-daar-zijn'-wiebel in de zetel. Maar Lief, KleineVent en KleineMeid zijn nog niet boekensnuister-compatibel.
Dus ik wiebel verder. Denk tegen beter weter in aan de jaren dat ik er een volledige dag sleet, covers lezend. Overweeg ik heel voorzichtig om alleen te gaan, maar jammer genoeg kletst mijn verlofsaldo zich eens goed op de billen wanneer ik check of er nog een dag kan uitgeknepen worden om naar Antwerpen te treinen.
Dus duik ik 's avonds met groot en klein in het bed om voor te lezen. Maak ze verslaafd aan mooie verhalen en boeiende prenten. We roepen samen 'O monster eet me niet op' en vieren de verjaardag van Mannetje Koek mee. Allemaal voorbedachte rade. Want binnen tien jaar zijn wij er met zijn drie vandoor naar Antwerpen. Drie, plus de visakaart.
1 opmerking:
Je bent niet alleen. Ook ik moest dit jaar alweer besluiten dat de boekenbeurs ook weer niet voor dit jaar ging zijn. En vroeger sleet ik er ook een volledige dag en kon ik amper de boeken naar buiten dragen.
Het komt wel terug troost ik me, Sandra.
Een reactie posten