Daar wordt op de deur geklopt...
De eerste zwarte piet sneuvelde deze morgen aan de ontbijttafel. Twee ijverige kindervuisten maakten niet onzacht een einde aan zijn zwarte pieten-bestaan en ruzieden, toen het gekraak nog nazinderde in mijn oren, al over wie het hoofd en wie de voetjes kreeg .
Er wordt afgeteld ten huize Kruimel. Hetzij elk met een eigen agenda in het achterhoofd.
Mijn kinderen tellen af naar wanneer ze hun schoentje mogen zetten.
Lief en ik tellen ook af, naar de dag dat de schouw uitgebroken word, wat meteen fase twee van den groote verbouwink inluidt. Namelijk een compleet uitgebroken benedenverdieping en dus noodgedwongen met zijn allen boven wonen.
Maar laat die schouw nu net uitgebroken worden op 5 december...
Driemaal raden waarom onze kleuterzoon een groot probleem heeft.
3 opmerkingen:
Ma ooooh. Hoe zielig :-)
Zet die nacht een raam op een kier. Wedden dat Zwarte Piet zo ook zijn weg vindt?
Is het niet gemakkelijker om te zeggen dat ze niet bestaan? :-)
Een reactie posten