Het was weer van dat
Hoewel het al lang geleden was, voelde als vanouds.
Gehuil. Ge-mama-mama. Ge-ikke-bang.
Ik ben het nog niet verleerd:
Lensloos de trappen op en neer beklimmen.
Jongleren met knuffels en een warme fles melk.
Spoken en nachtmerries al knuffelend verjagen en twee kleine oogjes weer laten dichtvallen.
Wat ik niet meer kan?
Zelf opnieuw onder zeil gaan alsof er niets gebeurd is.
Op dat moment prijs ik mezelf gelukkig dat ik een lezer ben. En vannacht prees ik mezelf helemaal gelukkig dat ik begin deze week een fantastisch boek gevonden heb waarin ik helemaal kan verdwijnen:
Het nachtcircus. Lezen! Als je ook maar een beetje van circus of magische verhalen houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten