Soms moet er een nieuwe pot verf tegenaan...

Zo nu en dan overvalt het me. In de zetel zitten, rondkijken en opeens de drang voelen dat alles anders moet. 'Moesten we de zetel nu hier... en de tafel naar daar... en misschien moeten we het behang vervangen en die muur daar in een andere kleur steken.'
Het Lief rolt dan eens met zijn ogen maar ondertussen heb ik in mijn hoofd al de zetel en de kast buiten gegooid en vervangen door een nieuw exemplaar. Op de goede dagen krijg ik hem zover om met een kastje te gaan schuiven en stel ik mezelf verbazend snel tevreden met nieuwe kussens in de zetel en een ander kader aan de muur.

Ook hier kan dat gevoel me overvallen. Het grote voordeel is dat ik me geen hernia moet heffen aan zetels, kasten en tafels. En een nieuwe kleur is slechts kwestie van een klik op de knop in plaats van verfspetters in mijn haar en eindeloos borstels uitspoelen.

Zoals je ziet heb ik dus zitten prutsen. Bloggewijs zijn de kasten, bank en tafels zijn blijven staan waar ze stonden. Spelen met lettertypes en kleuren leek uiteindelijk voldoende. Al hing ik wel een nieuw kader op in de rechterhoek. Een schattenzoeker die mee vist naar klein geluk.