Soms is Internet gewoon niet goed voor mij.
Als ik op Pinterest bijvoorbeeld zie hoe er half oktober al prentjes van adventskalenders opduiken, dan pin ik driftig mee. Want, wees nu eerlijk, 1 december is nog lichtjaren van ons verwijderd en ik heb nog zeeën van tijd om na te denken of ik nu een eigen huisje met 25 vakjes ineen knutsel, dan wel een stoffen slinger van 25 kerstboompjes naai.
Jammer genoeg strookt mijn tijdsbesef niet altijd met het actuele verloop van de tijd. Meestal krijgt de vibe van de verschillende seizoensfeesten mij maar goed en wel te pakken de avond voor het daadwerkelijke feest. Kom bij mij niet aan met pompoenen op 29 oktober. Het duurt nog eeuwen voor het Halloween is. De Sint half november? Komaan, wie is daar nu al mee bezig?
En terwijl ik nog volop in ontkenning ben dat de Sint er ook dit jaar daadwerkelijk aankomt, duiken er op Pinterest ondertussen geen plaatjes meer op van adventskalenders. Wel van mooi gedekte kersttafels en outfits voor oudejaar.
En dat doet een alarmbelletje rinkelen. Ging ik dit jaar geen adventskalender knutselen? Zo'n mooi en duurzaam iets, dat jaren zou meegaan. Al het plezier van elke morgen een pakje of deurtje te openen, minus het nadeel van de muffe chocolaatjes die doorgaans in de versies zitten die in de winkel te krijgen zijn. Dus ga ik ietwat paniekerig aan de slag.
Pas na vier pogingen heb ik iets in mijn handen dat lijkt op een stoffen kerstboompje en daar alleen deed ik een hele avond over. De timemanager in mijn schrapt dit plan. De praktische ziel in mij stapt over op een papieren bouwpakket dat enkel printen, knippen, plakken en vullen behelst. Alleen is de inkt in de printer op.
Net voor het Internet een grote trap wil verkopen, redt het zichzelf. Wanneer ik Instagramgewijs een mooie huisjeskalender zie voorbijkomen, met hervulbare vakjes gewoon te koop bij Hema. Helemaal wanneer ik besef dat het ding minder kost dan al de stof, lijm, papier en glitters die ik naar de filistijnen aan het helpen ben met mijn beperkt knutseltalent. En wanneer blijkt dat het ding herbruikbaar is voor heel wat komende jaren doe ik gewoon van klik, betaal en wachten tot ze leveren.
Op dat moment kan ik het Internet opnieuw kussen.
Nadat ik de resten van enkele mislukte knutselwerken in de vuilnisbak geveegd heb, that is.
6 opmerkingen:
Heel herkenbaar.Ik heb dat ook met zelf kinderkleding maken. Ik heb een naaimachine, stofjes, garen en heel de hutsemekluts, maar kom altijd tot de conclusie dat dat bloesje/rokje/kleedje dat daar hangt in de winkel toch makkelijker/goedkoper is.
Hoeveel heb je er besteld? Nu zijn ze uitverkocht in de webwinkel!
@ twweet: aan eentje had ik voldoende ;)
hihi zalig :) idd zo herkenbaar!!! goed opgelost wel!
haha... Ben zelf totaal niet van het knutselen. Dat laat ik over aan de mensen die dit kunnen, koop ik het wel over haha.
ik ben ondertussen van 'zelf maken' naar 'zelf pimpen' gegaan. Ik koop een muts en ga die dan met strijkapplicaties en knoopjes pimpen. Net zoals met het vriendenboekje van de oudste zoon. Of saaie winterjassen. Maar stel je daar nu ook niet te veel bij voor hoor!!!
Een reactie posten