In mijn hoofd zit een lijst met boeken die ik heel graag nog eens voor de eerste keer zou herlezen. In het verhaal duiken zonder te weten wat er komt. Me helemaal laten inpakken in een nieuwe wereld.
Met stip op één op die lijst staat de Harry Potter serie (Ik denk nog steeds een beetje meewarig terug aan die keer toen ik onder de douche als een dolgedraaide stond te lalalala-en om maar geen spoilers te horen.) En ik heb best wel wat geld over om Bird Box, Weeffout in onze sterren of de Hongerspelen opnieuw voor de eerste keer te ontdekken.
En tegelijk kan ik naar mijn Goodreadslijst kijken en denken: 'Kruimel, misschien is het tijd om eens in de echte literatuur te duiken. Je weet wel, die met de grote hoofdletter en moeilijk weg te kauwen thema's.' Niet dat ik het nu zeer overtuigend aan mezelf verkoop, maar je snapt het idee.
Gek waar we ons soms druk in maken.
Zo stond ik twijfelend in het gangpad van de bib. In mijn hand een gekrabbeld lijstje met enerzijds tips van deze geweldige lijst en anderzijds titels die niet misstaan hadden op mijn leeslijst van het zesde middelbaar waar 'Villa des rozes' de kroon spande. (Misschien is het daar ook misgelopen)
'Ik doe overdag al volwassen genoeg.'
Dat argument liet me linksaf slaan in de bib. Weg van de grotemensenboeken op naar het kleinere rek boeken voor 14+. Of young adult zoals dat nu heel hip heet.
Ik trok Lockwood & co uit het boekenrek- en als u zich al afvroeg waar ik uithing de laatste maand. Een heel groot deel van de tijd zat ik gelijmd tussen de pagina's van deel 1 tot deel 4.
Overdag is er niets aan de hand. 's Nachts komen kwade geesten tevoorschijn...
Het kleinste, meest ongeorganiseerde, maar zonder twijfel allerbeste bureau dat op geesten jaagt is Lockwood & Co. Medewerkers: de charismatische eigenaar Anthony Lockwood, boekenwurm George Cubbins en nieuwkomer Lucy Carlyle.
De drie staan voor hun moeilijkste klus tot nu toe. Het beruchte landgoed Combe Carey Hall moet geestvrij worden gemaakt. Geen van de vorige geestenjagers is ooit teruggekeerd. Anthony, Lucy en George moeten al hun talenten inzetten om te strijden tegen de geest van de Schreeuwende Wenteltrap en... om in leven te blijven.
Is dit de meest volwassen literatuur. Hell no!
Is het geestig? Zeker en vast!
3 opmerkingen:
Allé hup, ik leef/s wat volgens hetzelfde motto... ik mijd alles wat op Literatuur (mind the grote L ;)) angstvallig en ga voluit voor ontspanning in boeken. En laat mijn boek nu eens nét uit zijn; ik duik, dank je wel voor de tip!
haha, met die motivatie kijk ik nu op netflix naar Riverdale als ik eens een gestolen moment heb :-)
oh, hier ook Riverdale!
Een reactie posten