Schaduw van de wind...
las ik nu bijna twee jaar geleden.
Ik vermoed dat ik het merendeel vergeten ben.
Ik hoop dat ik het merendeel vergeten ben.
Ik heb enorm mijn best gedaan om alles uit mijn langetermijngeheugen te wissen.
Ik weet welk boek ik vanavond weer induik...
En voor het geval ik me alles toch nog haarscherp herinner.
Bij welk boek had jij inmense spijt dat het uit was?
dinsdag 16 oktober 2007
maandag 15 oktober 2007
Couch potato
Zelf met een peutervork eten. *check*
Zelf willen drinken *check*
Zelf de trap op, de trap af, deur dichtdoen *check*
Maar zelf van de fles drinken. Ho maar.
Liever lekker achterovergeleund tegen papa terwijl die laatste de fles geeft. Ogen op Bumba of Nijntje of Wawa of ... mét de afstandsbediening in zijn handjes.
Als hij binnen 40 jaar maar niet zo met onze zetel vergroeid lijkt.
Zelf met een peutervork eten. *check*
Zelf willen drinken *check*
Zelf de trap op, de trap af, deur dichtdoen *check*
Maar zelf van de fles drinken. Ho maar.
Liever lekker achterovergeleund tegen papa terwijl die laatste de fles geeft. Ogen op Bumba of Nijntje of Wawa of ... mét de afstandsbediening in zijn handjes.
Als hij binnen 40 jaar maar niet zo met onze zetel vergroeid lijkt.
Deadline
De cursor blinkt geduldig in de linkerbovenhoek van de pagina. Met mijn wijsvinger wiebel ik de J-toets heen en weer. Ik peuter een vierde carameltoffee uit zijn gouden wikkel en wiebel weer met de J. Naast me liggen vier stapeltjes volgekrabbelde notitiebladen. Vol woorden die tekst moeten worden. Liefst nog wat samenhangend ook.
De cursor blinkt nog steeds geduldig en ik pijnig mijn hersens. Zoek vruchteloos naar de startknop in mijn hoofd die deze morgen in een heel klein donker hoekje gekropen is.
Onbereikbaar, dus wiebel ik nog wat met de J, deze keer afgewisseld met de F.
Wat is de kans dat een tekst zichzelf schrijft?
De cursor blinkt geduldig in de linkerbovenhoek van de pagina. Met mijn wijsvinger wiebel ik de J-toets heen en weer. Ik peuter een vierde carameltoffee uit zijn gouden wikkel en wiebel weer met de J. Naast me liggen vier stapeltjes volgekrabbelde notitiebladen. Vol woorden die tekst moeten worden. Liefst nog wat samenhangend ook.
De cursor blinkt nog steeds geduldig en ik pijnig mijn hersens. Zoek vruchteloos naar de startknop in mijn hoofd die deze morgen in een heel klein donker hoekje gekropen is.
Onbereikbaar, dus wiebel ik nog wat met de J, deze keer afgewisseld met de F.
Wat is de kans dat een tekst zichzelf schrijft?
Abonneren op:
Posts (Atom)