BlindeBoekenRuil #2

Wie wil nog een keer?

Ongetwijfeld heb jij in je boekenkast ook enkele dubbele exemplaren staan of graag-gelezen, maar-éénmaal-is-genoeg-exemplaren en dit-is-bij-nader-inzien-echt-niets-voor-mij-exemplaren. In dat geval kunnen we elkaar een groot plezier doen.

Het principe is simpel. Jij stuurt een boek op naar iemand die zich opgeeft voor deze ruil en ontvang zelf een boek van nog een andere ruiler.
Wat moet je doen?

1. Stuur een mailtje naar kruimeltjes@gmail.com met je naam en adres.
2. Ik bezorg jou het adres van een andere blindeboekenruiler
3. Kies een boek uit, verpak het en leg zijn lot in de handen van De Post.
4. Ga voor je brievenbus liggen en wacht op de *plof*
5. Je aanmelden kan tot zondag 17 februari.

Update: Misschien heeft mijn spamfilter grote honger, maar ik mis nog enkele mailtjes met adresgegevens. Vuur? Karin? Valerie? Annemie?

Vroeg
Gelijktijdig met het schuchtere ochtendzonnetje dat behoedzaam de gordijnen een beetje kleur gaf, liet KleineMan zich uit volle borst horen. De veelbeproefde methodes om hem nog een uurtje naar dromenland te jagen, faalden en dus liep Lief de slaapkamer binnen met een klein ventje aan zich geklampt.

Hij wil gewoon dicht bij papa zijn. Is het niet KleineMan? Ga jij lief naast papa slapen? -ja-
(Drie minuten later timmert KleineMan met knuffelkonijn op vaders hoofd. Hardhandig zo te horen)

Neen, niet slaan. Oogjes toe en slapen! -ja-
(KleineMan duikt onder de dekens en gooit die met een triomfantelijke kraai in de lucht. Een slaapkamer voelt koud aan om 5u28)

Oogjes toe, hoofdje neer en slapen! -ja-
(KleineMan klimt op moeder en laat zich giechelend achterover tuimelen. Een onzachte ontmoeting tussen volle pamper en neus.)

Slapen! Nu! -ja-
(KleineMan nestelt zich opnieuw knus tegen moeder aan. De in eerste instantie lieve aai-gebaartjes in het haar ontaarden al snel in het betere touwtrekwerk)

KLEINEMAN! -ja-
(De kleine houdt zich gedeisd. Hij kruipt dicht tegen vader aan om na twee minuten uit volle borst WAWA te brullen in diens oor.)

*Klik*
(De tv gaat aan en de openingstune van Nijntje vult godzijdank de slaapkamer.)

Glijbaan-Lief en Klimrek-Kruimel voor al uw entertainment tussen 5 en 6.
Laat ik u voor zijn door te zeggen: We zijn twee watjes!

Evil Kruimel
Vandaag heb ik een deadline. En dat is - naar goede gewoonte - het startsein voor correcties die op het laatste moment nog op mijn bureau belanden en teksten die echt- echt moeten omgegooid worden. Verschuiven, veranderen, verplaatsten: alle werkwoorden die zich nu mijlenver uit de buurt moeten houden, wagen zich aan een reünie naast mijn laptop.

Het brengt het slechtste in mijn naar boven.
Ik grom boosaardig en slurp kwaad van mijn koffie. Ik kijk niet op of om. Mijn toetsenbord zal deze avond last hebben van een gekneusde spatie en een kindereitje (een lief bedoeld cadeautje) sneuvelt minder pijnloos dan anders. Ik schrijf niet meer. Ik pen driftig neer. Ik telefoneer niet meer, ik eis.
Collega's in kwestie versturen hun wijzigingen het liefst van al met een goed gemikt papieren vliegtuigje. Ik krijg opmerkelijk meer mails en minder telefoontjes vandaag. Mijn bureaugenoot houdt een verse mok koffie als een schild tussen hem en mijn bureau.

Een dag als vandaag brengt het slechtste in mijn naar boven en ik zal de laatste zijn om het tegen te houden.