Hotel Rwanda
Ik keek met dichtgekepen keel en denk 'Tijd vliegt'.
Toen was het al negen jaar geleden. Nu al veertien.
Maar mijn keel zit nog steeds even dicht.
donderdag 3 juli 2008
woensdag 2 juli 2008
Afwijking #3 – eenzaam zonder vers papier
Ik lees hoe Sarah elke morgen zou willen vullen met een uurtje tekenen. Ik lees hoe Louise P. op reis gaat in haar geheugen. En in mijn hoofd groeit een bescheiden ideetje. Een zomerlange opdracht voor schrijven.
Want, kijk, ik wil mij best neervlijen op een terras in de zon met een kop koffie en geconcentreerd opgaan in het schrijven. Even vaak als dat lukt, zit ik doelloos op de dop van mijn pen te kauwen (ja zelfs met de Zoepertips). Maar de zomerlange opdracht die ik mezelf cadeau doe reduceert het kauwen tot een minimum, wat zeg ik … die bant het volledig uit de komende twee maanden. En - leuker nog - samen met de opdracht schiet ook het verlanglijstje aan mogelijke notitieboekjes die mijn pennenvruchten met hun papier, kaft en elastiek moeten beschermen voorbij aan mijn geestesoog. Dat er een half vol geschreven zwart boekje dag in, dag uit met mij meereist, vergeet ik voor het gemak even. Want… ik heb weer een reden om een nieuw notaboekje te kopen.
Ik lees hoe Sarah elke morgen zou willen vullen met een uurtje tekenen. Ik lees hoe Louise P. op reis gaat in haar geheugen. En in mijn hoofd groeit een bescheiden ideetje. Een zomerlange opdracht voor schrijven.
Want, kijk, ik wil mij best neervlijen op een terras in de zon met een kop koffie en geconcentreerd opgaan in het schrijven. Even vaak als dat lukt, zit ik doelloos op de dop van mijn pen te kauwen (ja zelfs met de Zoepertips). Maar de zomerlange opdracht die ik mezelf cadeau doe reduceert het kauwen tot een minimum, wat zeg ik … die bant het volledig uit de komende twee maanden. En - leuker nog - samen met de opdracht schiet ook het verlanglijstje aan mogelijke notitieboekjes die mijn pennenvruchten met hun papier, kaft en elastiek moeten beschermen voorbij aan mijn geestesoog. Dat er een half vol geschreven zwart boekje dag in, dag uit met mij meereist, vergeet ik voor het gemak even. Want… ik heb weer een reden om een nieuw notaboekje te kopen.
Pukke-streken
Als je mij ziet is het zonneklaar dat ik 20 weken zwanger ben, zou je denken. Want … het is slechts optisch bedrog. In mijn gezwollen buik zwemt geen bijna 5 maand grote Puk. Neen, die bult ter hoogte van mijn navel is niet meer en niet minder dan een uit de kluiten gewassen muggenbeet.
Hoe kan het anders dat ik van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat verga van de jeuk. Dat ik ’s nachts zelfs wakker word van het gekriebel. Dat ik nog geen enkele striem bespeur, maar niettemin een rooswitte zebra kan evenaren door alle krassen van het uitgebreide krabben.
Ik zeg het u, die Puk in mijn buik is een smiecht: De jeuk linksboven mijn navel kan ik namelijk te lijf gaan met mijn linkerhand. Die rechtsonder met mijn rechterhand, maar wat doe ik met die derde kriebel die uit het niets opduikt helemaal in mijn rechterzij?
Als je mij ziet is het zonneklaar dat ik 20 weken zwanger ben, zou je denken. Want … het is slechts optisch bedrog. In mijn gezwollen buik zwemt geen bijna 5 maand grote Puk. Neen, die bult ter hoogte van mijn navel is niet meer en niet minder dan een uit de kluiten gewassen muggenbeet.
Hoe kan het anders dat ik van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat verga van de jeuk. Dat ik ’s nachts zelfs wakker word van het gekriebel. Dat ik nog geen enkele striem bespeur, maar niettemin een rooswitte zebra kan evenaren door alle krassen van het uitgebreide krabben.
Ik zeg het u, die Puk in mijn buik is een smiecht: De jeuk linksboven mijn navel kan ik namelijk te lijf gaan met mijn linkerhand. Die rechtsonder met mijn rechterhand, maar wat doe ik met die derde kriebel die uit het niets opduikt helemaal in mijn rechterzij?
Abonneren op:
Posts (Atom)