Gemis
"En?", vraag ik voorzichtig, hoopvol.
"Neen, nog steeds niet."
Ik vloek binnensmond. "Het zou maar een week duren en we zijn al twee maanden verder. Hoe lang kan zoiets duren?"
"De stukken zijn nog steeds niet binnen."
"Twééééééé maanden voor zo'n petieterig stukje. Moeten ze het te voet gaan halen misschien?"
Nijdig knal ik de telefoon op de haak.
"Het wordt tijd dat je het afbolt", bijt ik het beeldscherm op mijn bureau toe. "Of afvalt, want je neemt zowat de helft van mijn bureau in."
Na twee maanden zonder mijn vertrouwde laptopje, begin ik hem toch wat te missen. Zeker nu ik opgescheept zit met een voorhistorisch gevaarte dat heel de dag staat te zoemen met de intensiteit van een opstijgende helicopter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten