Kruimel

F**** de computer
'Nog heel even en je maakt een duikeling het raam uit', dreig ik met uitgestoken wijsvinger.
Het scherm blijft bevroren.
'ZON-DER PAR-ACH-UTE!!!!', grom ik met mijn tanden opeengeklemd terwijl ik ritmisch op de toetsen beuk.
Er stijgt wat gepiep en gebrom op. Het scherm komt tot leven en tientallen waarschuwingsmeldingen bliepen op. Nog wat langer gepiep en het scherm gaat zwart. Dat was meteen het einde van een werkdag waar Word me tientallen alinea's te laat achterna kan. Van 8 uur starten en heropstarten. Van maniakaal elk geschreven woord opslaan uit vrees voor een computer die opeens de handdoek in de ring kan gooien.
Weet je wat, misschien moet ik het weer ganzeveer- en postduifgewijs aanpakken. Me ouderwets boven papier buigen en met laten leiden door het gekras van een pennepunt. En als jullie toch nog willen meelezen, dan mailen jullie me simpelweg jullie adres.