Gedoemd
Nu heeft mijn dochter eindelijk door hoe dat moet - 's nachts slapen.
Nu heeft mijn zoon voor even geen nachtmerries.
En - o wonder - heeft mijn lief voor één nacht geen behoefte aan snurken.
Speelt mijn eigen lijf wel niet op zeker.
Zo zat ik alsnog om één uur in de woonkamer me te vervelen met Vitaya in afwachting dat de pijnstillers hun beloften inlosten.
En zo betrap ik mezelf opnieuw met mijn neus boven het blik koffie. Want het gewoon drinken dat is vandaag niet voldoende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten