maandag 6 december 2010

Sint&Piet

Zeer volwassen is het niet. Als dertigplusser toegeven dat je uitkijkt naar de komst van Sinterklaas. Dat je elke dag mee aan tafel zit om een vakje van de Sint-aftelkalender te kleuren. Dat je regelmatig en spontaan Sinterklaasliedjes zingt in de auto om zo de achterbank te overhalen in te vallen. Ja, ik ben zo eentje die een beetje kippenvel krijgt bij het horen van Kniktieklaas. En ik dwing mijn kinderen ei zo na brief te schrijven naar de Sint, om post terug te krijgen.

Zelf zet ik mijn schoen niet meer. Ik geef mijn wensen tussen de lijnen van hun brieven mee. Ik laat zelf een extra suikerklontje vallen in de maatjes 23 en 28 voor de kachel. En in de nacht dat er beneden schoentjes wachten, word ik wakker en tel de uren af tot wanneer we hand in hand de trap afsluiten.

Er staat al lang geen pakje meer voor mij op tafel. In plaats daarvan prent ik twee gezichtjes in. Alle facetten van verbazing, ontlading en plezier. Kijk ik naar de stoere ridderverhalen die zich afspelen in het nieuwe kasteel en naar een kersverse poppenmoeder die haar poppenkind het nieuwe huis toont.

Dat Sinterklaasgevoel gaat tot de toppen van mijn tenen.





6 opmerkingen:

Anoniem zei

denk dat ik de grootste enthousiasteling was dit jaar ;-)

De Frutsels zei

Zeer herkenbaar ... Bij ons thuis was dat dé hoogdag van 't jaar en dat geef ik nu vol enthousiasme door (en ja, ook al van weken op voorhand). Genieten !

Lies zei

I hear you... Sint-Maarten (whatever, de magie blijft hetzelfde) was voor mij als kind hét hoogtepunt van het jaar. En nu ik eindelijk zelf een kindje heb, ook al is ze nog maar zes maanden oud, kreeg ik al maanden op voorhand de tranen in mijn ogen van het idee van ons Fientje op schoot bij Sinterklaas. Uiteindelijk was het een beetje een anti-climax want ze was in slaap gevallen in de wachtrij ernaartoe. Maar toch... Ik verheug me ontzettend op de vele heerlijke jaren die nog gaan komen...

Roos zei

En zo is het maar net.

Sandra zei

Die glunderende gezichtjes wil geen enkele mama missen. En je wilt dat vastleggen. Die open monden, dat getrappel, ...'t Is inderdaad fantastisch (zolang het geen overdaad wordt).

Veterinaire Agenda - Hiskia zei

en nog een cadeautje voor jou ook, kijk even op mijn blog :)