Kruimel

...

Vandaag zou ik willen dat de bel gaat en ze onverwacht aan de deur staat. Dat ze, voor ze de trap opklimt, haar hoofd even de woonkamer binnensteekt en zegt dat het mooi aan het worden is. (De schoonmaaktips voor wat en wat niet met keramische tegels zou ik er wat gelaten bijnemen). We zouden babbelen en koffie drinken tot ik inderhaast op de fiets moet springen om op tijd aan de schoolpoort te staan.

In plaats daarvan wandel ik vandaag naar het kerkhof met een roosje in mijn hand. Ik steek het naast het bloemetje dat GroteKleineBroer er gisteren achterliet. In de verte hoor ik spelende kinderen en de schoolbel.

Vandaag is het verschil tussen willen en realiteit snijdend groot.