Soms vraag ik me af…
Wat jullie hier doen? Er zijn hier geen handige naaihandleidingen te vinden. Geen wekelijkse recepten of weekmenu’s. Ik inspireer jullie niet met tips voor uitstappen, knutselideeën of zelfgemaakt moois.
Ik ben hier gewoon ik. Hoogstens wat boekentips en een hoop woorden op een rij. Wat rondjes in mijn hoofd en af en toe wat muziek. Niets wereldschokkends en hoogstwaarschijnlijk heel erg vaag als je me niet in de echte wereld kent. Voor mooie foto’s van mijn kinderen zal je diep moeten graven in de archieven van dit blog. Voor een foto van mij nog wat dieper. En we zien er alledrie ondertussen al weer anders uit.
Mijn blog is nog steeds dezelfde als toen ik er zoveel jaar geleden mee begon. Wat woorden op een rij. Dus zie dit maar als de donderdag-vraagdag: Wat doe jij hier? Neen, ik wil niet vissen naar complimentjes - zelfs niet op complimentendag – maar ik vraag me eerlijk waar af waarom jullie hier komen. Sommigen bijna 9 jaar lang al ondertussen.
21 opmerkingen:
Ik weet niet meer hoe ik hier ben terecht gekomen en waarom ik ben blijven hangen. Maar waarschijnlijk gewoon omwille je woorden op een rij, die zo mooi zijn, zo eenvoudig en toch soms zo zinvol. Niet meer, niet minder...
omdat je die woorden zo mooi op een rij zet.
Gewoon, omdat elke letter, elk woord, elke zin op z'n plaats staat. Een gave die ik absoluut niet heb, maar heel erg hard bewonder. Ik blijf fan tot het laatste uur.
Omdat ik hier graag berichtjes lees, het is zo normaal, zo menselijk en toch zo mooi verwoord dat het teer, breekbaar en mooi wordt.
Ha kijk voila al drie mensen die hetzelfde zeggen als ik van plan was. Ik kom hier voor de woorden. Ik ben vertaler, en ooit had ik schrijversambities (ik wilde de nieuwe Thea Beckman worden) maar die heb ik intussen heel diep opgeborgen. Ik hou van mooie woorden op een perfecte rij. En soms staan hier pareltjes. Korte, kleine pareltjes. Net kort genoeg om niet saai te worden zonder context. Net lang genoeg om het gevoel ervan door te geven.
Uitgebreide mamaverhalen, patroontjes, foto's en recepten vind ik op een ander wel. Hou jij je maar bij je mooie woorden, als dat is waar je zin in hebt. Ik zie jou in gedachten nog altijd tegen de chauffage zitten, trouwens :-)
Genieten van de manier waarop jij de dingen onder woorden brengt. De woorden op hun plek laat vallen. En de waarnemingen die je met die woorden beschrijft.
Dat doe ik hier. Graag.
Omdat wat je schrijft, ik onmiddellijk voor me kan zien.
Misschien wel de makkelijkste donderdag-vraagdag tot nu toe: omdat je kan schrijven. Punt.
wat al diegenen voor mij al zeiden...
al 7 jaar o.w.v. alle redenen die hierboven werden gezegd!
Ben hier nog geen 9 jaar maar volg je nu toch al een tijdje stiekem... omdat je verhaaltjes zo leuk zijn geschreven, het dagelijks leven op z'n best!
omdat ik het leuk vind om te lezen wat jij schrijft
Wellicht ben ik hier terecht gekomen door een link op een andere blog. En ondertussen staat Kruimels in mijn lijstje met blogs die ik volg.Af en toe ruim ik dat lijstje op, maar tot nu toe is Kruimels altijd blijven staan. Omdat die woorden in een rij een mooie rij zijn. Omdat het voelt alsof ze gewikt en gewogen en goedgekeurd zijn en meestal de kleinste en fijnste dingen omschrijven. Anders dan de 'fast food'-blogs. Omdat het wachten op een nieuwe post meestal wordt beloond door een stukje tekst waar je het warm van krijgt. Omdat ik denk, mocht ik een blog hebben, dan zou ik het ook willen wijden aan die kleine, fijne dingen in het leven.
Ik lees hier al een hele tijd. Het zijn je zinnen die met soms weinig woorden veel zeggen. Je hebt een schone pen en daarom kom ik hier graag!
Omdat je posts stuk voor stuk pareltjes zijn, ze lezen als poëzie. Hoe je het alledaagse zo mooi kan beschrijven ... Daarom, daarom lees ik hier graag!
omdat ik supporter, steun en fan ben van al je bevlogen en mooie ondernemingen xxx
om het met de woorden van Wannes van het Zesde Metaal te zeggen: als je het over het grootse wil hebben, kan je dat beter doen door de kleine dingen te beschrijven.
Omdat het fijn vertoeven is, hier.
Je woorden en zinnen, ze zijn mooi en ze kloppen...
Mijn eerste kennismaking met jouw blog, zowat 9 jaar geleden, was een reclamebericht van Belgacom over het nieuwe fenomeen "blogs", jij stond er als een van de voorbeelden bij... en ik ben blijven plakken. Je bent trouwens de enig blog die ik ben blijven volgen. Waarom? Gewoon omdat je mooi en juist schrijft, zonder enige vorm van navelstaarderij, over wat jou raakt, wat je in verwarring brengt, wat je ergert, wat je verdrietig maakt, en zo veel meer. Bovendien kwam er nog een extra linkje bij dankzij wijnkistjes en mijn dochter.
ik ben hier toevallig terecht gekomen en blijven hangen... gewoon omdat de teksten die jij neerschrijft gewoon pareltjes zijn.
voor de puurheid in wat je schrijft, voor het geluk dat je teksten uitstralen, ook wanneer je verdrietig bent. omdat jij mij een oprecht eerlijk persoon lijkt, waarvan ik graag een heel dik boek vol met stukjes zou willen lezen op vakantie in de zon - dat zou mij oprecht blij maken.echt wel.
Een reactie posten