donderdag vraagdag : Wakker
Mijn kinderen hebben 's ochtends twee standen: aan en uit.
Uit, dat ligt voor de hand, dat is slapen. Een fijne stand 's morgens om 6 u.05.
Aan dat is wakker. Heel erg wakker. En de overgangsfase tussen uit en aan is onbestaand. Het ene moment liggen ze nog compleet voor pampus een fractie van een seconde later gieten ze snerpend en onverstoorbaar het relaas van hun dromen, hun plannen voor die dag en hun wensen voor de ochtend (gaan we nu monopoly spelen, mama?) in mijn oor. En dat om pakweg 6 u.05 en 10 seconden.
Persoonlijk ben ik meer het wake-up light-type. Ik heb mijn tijd nodig 's morgens. Tijd om uit te vissen welke van mijn twee oogleden ik eerst omhooghijs. Tijd om te beslissen met welk been eerst ik het best uit bed geraak. Tijd om een beetje te landen onder de douche. Enfin, u snapt het wel...
Je zou denken dat die twee kinderen die monter, wakker en vol plannen door de ochtend marcheren je wel wakker maken. Maar dat gebeurt dus niet. Ik zet mezelf in wachtstand. Ik smeer boterhammen, help hoofden uit de te kleine armsgaten van een trui en toon de juiste weg. Ik vul boekentassen met fruit, koekjes en brooddozen. Allemaal met een soort grijze mist om mijn hoofd.
Op zo'n moment prijs ik me gelukkig met het lange stuk rechtdoor dat elke morgen tussen onze voordeur en mijn bureau ligt. Een horizon die nooit hetzelfde is. Heel luide muziek of soms geen muziek. Tijd om mezelf te horen denken. Daar word ik echt wakker van. En met de collega die altijd wat vroeger is en heerlijk sterke koffie zet. Die is ook een godsgeschenk.
En jij, waar word jij wakker van?
Posts tonen met het label donderdag-vraagdag. Alle posts tonen
Posts tonen met het label donderdag-vraagdag. Alle posts tonen
donderdag 20 september 2012
donderdag 12 juli 2012
Ik ga op reis en ik neem mee...
donderdag-vraagdag
Voor het eerst sinds... tsja ooit zullen er geen discussies zijn. Geen gemaar wanneer ik nummer 6 bovenop nummer 7 stapel. Geen gezucht en gemompel van zijn kant over de plaats die die krengen innemen. Geen gerol met de ogen van mijn kant omdat hij het gewoon niet snapt. En dat allemaal dankzij Lilith die me vorig jaar met haar post over de streep duwde. (En een beetje dankzij mijn Lief die me een nieuwe beste vriend cadeau deed.)
Voor het eerst sinds ooit neem ik zoveel boeken mee als ik wil. Als het budget er was, laadde ik een hele bibliotheek op mijn Kobo. Maar aan één traditie wil ik toch vasthouden. Zorgvuldig een leeslijst voor op reis samenstellen, hoort gewoon bij de pré-vakantie-pret.
Dus, daarom ook even polsen bij jullie. Welk boek mag niet ontbreken in mijn koffer?
In ruil, mijn vakantietoppers.
Het spel van de engel (C.R Zafon)
Voor ik ga slapen (S.J Watson)
De geboorte van Venus (Sarah Dunant)
Gods dwazen (Joanne Harris)
Vijf kwarten van een sinaasappel (Joanne Harris)
Oude zaken (Kate Atkinson)
donderdag-vraagdag
Voor het eerst sinds... tsja ooit zullen er geen discussies zijn. Geen gemaar wanneer ik nummer 6 bovenop nummer 7 stapel. Geen gezucht en gemompel van zijn kant over de plaats die die krengen innemen. Geen gerol met de ogen van mijn kant omdat hij het gewoon niet snapt. En dat allemaal dankzij Lilith die me vorig jaar met haar post over de streep duwde. (En een beetje dankzij mijn Lief die me een nieuwe beste vriend cadeau deed.)
Voor het eerst sinds ooit neem ik zoveel boeken mee als ik wil. Als het budget er was, laadde ik een hele bibliotheek op mijn Kobo. Maar aan één traditie wil ik toch vasthouden. Zorgvuldig een leeslijst voor op reis samenstellen, hoort gewoon bij de pré-vakantie-pret.
Dus, daarom ook even polsen bij jullie. Welk boek mag niet ontbreken in mijn koffer?
In ruil, mijn vakantietoppers.
Het spel van de engel (C.R Zafon)
Voor ik ga slapen (S.J Watson)
De geboorte van Venus (Sarah Dunant)
Gods dwazen (Joanne Harris)
Vijf kwarten van een sinaasappel (Joanne Harris)
Oude zaken (Kate Atkinson)
donderdag 31 mei 2012
Beste moment van de dag
donderdag-vraagdag #...
'Het beste moment van de dag', schiet er meestal door mijn hoofd heen als ik in bed glij. Niet dat ik zo graag ga slapen. Maar het liggen-deel, lijf en ledematen voelen ontspannen, dat is het beste moment van de dag. Tel daar nog eens frisse lakens bij, een zacht kussen, nachtlampje, een goed boek en de illusie van een nacht vol verkwikkende slaap. What's not to like.
De eerste kop koffie 's morgens is ook zo eentje.
Of naar het werk rijden met een hemelsblauwe lucht boven je en goeie muziek op de radio.
Wat is jouw beste moment van de dag?
donderdag-vraagdag #...
'Het beste moment van de dag', schiet er meestal door mijn hoofd heen als ik in bed glij. Niet dat ik zo graag ga slapen. Maar het liggen-deel, lijf en ledematen voelen ontspannen, dat is het beste moment van de dag. Tel daar nog eens frisse lakens bij, een zacht kussen, nachtlampje, een goed boek en de illusie van een nacht vol verkwikkende slaap. What's not to like.
De eerste kop koffie 's morgens is ook zo eentje.
Of naar het werk rijden met een hemelsblauwe lucht boven je en goeie muziek op de radio.
Wat is jouw beste moment van de dag?
donderdag 8 maart 2012
Schoon
Er zijn dingen die ik zo schoon vind dat de tranen spontaan in mijn ogen springen. Uit het niets biggelen enkele tranen over mijn wang.
Een mooi liedje terwijl ik over het altijd rechte stuk rijd waar ik tienmaal per week over rijd.
Een stilleven van duplopopjes op een traptrede als de spelmakers al lang in dromenland vertoeven.
Een handgeschreven briefje van mijn mama dat ik tussen de pagina's van een boek vind als vergeten bladwijzer.
Natte krullen in de nek van zoon of dochter terwijl ze frisgewassen en moe elk onder hun dekentje in de zetel opgekruld een filmpje kijken.
Een gedicht dat over alle barrières en obstakels in mijn hoofd springt en mijn hart week maakt.
Welk moois maakt jouw wangen nat?
Er zijn dingen die ik zo schoon vind dat de tranen spontaan in mijn ogen springen. Uit het niets biggelen enkele tranen over mijn wang.
Een mooi liedje terwijl ik over het altijd rechte stuk rijd waar ik tienmaal per week over rijd.
Een stilleven van duplopopjes op een traptrede als de spelmakers al lang in dromenland vertoeven.
Een handgeschreven briefje van mijn mama dat ik tussen de pagina's van een boek vind als vergeten bladwijzer.
Natte krullen in de nek van zoon of dochter terwijl ze frisgewassen en moe elk onder hun dekentje in de zetel opgekruld een filmpje kijken.
Een gedicht dat over alle barrières en obstakels in mijn hoofd springt en mijn hart week maakt.
Welk moois maakt jouw wangen nat?
donderdag 1 maart 2012
Soms vraag ik me af…
Wat jullie hier doen? Er zijn hier geen handige naaihandleidingen te vinden. Geen wekelijkse recepten of weekmenu’s. Ik inspireer jullie niet met tips voor uitstappen, knutselideeën of zelfgemaakt moois.
Ik ben hier gewoon ik. Hoogstens wat boekentips en een hoop woorden op een rij. Wat rondjes in mijn hoofd en af en toe wat muziek. Niets wereldschokkends en hoogstwaarschijnlijk heel erg vaag als je me niet in de echte wereld kent. Voor mooie foto’s van mijn kinderen zal je diep moeten graven in de archieven van dit blog. Voor een foto van mij nog wat dieper. En we zien er alledrie ondertussen al weer anders uit.
Mijn blog is nog steeds dezelfde als toen ik er zoveel jaar geleden mee begon. Wat woorden op een rij. Dus zie dit maar als de donderdag-vraagdag: Wat doe jij hier? Neen, ik wil niet vissen naar complimentjes - zelfs niet op complimentendag – maar ik vraag me eerlijk waar af waarom jullie hier komen. Sommigen bijna 9 jaar lang al ondertussen.
donderdag 23 februari 2012
donderdag-vraagdag: fout
In de beslotenheid van de auto kan ik op het lange stuk rechtdoor elke morgen en elke avond best wel eens los gaan op vrolijke muziek. Niets leuker dan keihard mee te brullen op muziek die het label 'fout' meekrijgt. Het doet er niet toe of de woorden juist zitten of niet. En je hoeft niemands opgetrokken wenkbrauwen te negeren.
Wat is jouw leukste "foute" nummer?
In de beslotenheid van de auto kan ik op het lange stuk rechtdoor elke morgen en elke avond best wel eens los gaan op vrolijke muziek. Niets leuker dan keihard mee te brullen op muziek die het label 'fout' meekrijgt. Het doet er niet toe of de woorden juist zitten of niet. En je hoeft niemands opgetrokken wenkbrauwen te negeren.
Wat is jouw leukste "foute" nummer?
donderdag 26 januari 2012
donderdag-vraagdag anno 2012 #2
Goede tradities hou je in ere:
Nu
Ik adem niet, ik zing.
zelfs als ik zucht, klinkt het
per ongeluk alsof ik
een paar noten neurie
die me vannacht, terwijl
ik sliep, zijn voorgezongen.
Het is alsof de lucht
mijn deken is en ik
mijn hoofd het liefst
te rusten leg op het kussen
van mijn longen, de plek
waar ik mijn hartslag hoor
in vierkwartsmaat:
dat ik besta, dat ik besta.
Bart Moeyaert,
uit: Gedichten voor gelukkige mensen,
Querido, Amsterdam 2008
welk gedicht maakt jouw gedichtendag vandaag?
Goede tradities hou je in ere:
Nu
Ik adem niet, ik zing.
zelfs als ik zucht, klinkt het
per ongeluk alsof ik
een paar noten neurie
die me vannacht, terwijl
ik sliep, zijn voorgezongen.
Het is alsof de lucht
mijn deken is en ik
mijn hoofd het liefst
te rusten leg op het kussen
van mijn longen, de plek
waar ik mijn hartslag hoor
in vierkwartsmaat:
dat ik besta, dat ik besta.
Bart Moeyaert,
uit: Gedichten voor gelukkige mensen,
Querido, Amsterdam 2008
welk gedicht maakt jouw gedichtendag vandaag?
donderdag 19 januari 2012
donderdag-vraagdag anno 2012 # 1
Als ik realistisch ben:
Op mijn bed tegen een berg zachte kussens aan. Op mijn nachtkastje: koffie, chocolade. In mijn handen: een goed boek. In mijn oren: muziek - om het lawaai van een bouwdroger, warmtekanon, vloerder en timmerman te overstemmen.
Als ik een beetje mag dromen:
Op ons nieuw terras, met vrienden, cava en een tafel vol hapjes.
In wat zomerse temperaturen. Kinderen in een zandbak die weer een zandbak is en een zwembadje op een grasveld dat weer een grasveld is.
Als ik helemaal los mag gaan,
dan graag hier.
En u, waar zou u graag zijn.
Vandaag, nu - als het even kon.
Als ik realistisch ben:
Op mijn bed tegen een berg zachte kussens aan. Op mijn nachtkastje: koffie, chocolade. In mijn handen: een goed boek. In mijn oren: muziek - om het lawaai van een bouwdroger, warmtekanon, vloerder en timmerman te overstemmen.
Als ik een beetje mag dromen:
Op ons nieuw terras, met vrienden, cava en een tafel vol hapjes.
In wat zomerse temperaturen. Kinderen in een zandbak die weer een zandbak is en een zwembadje op een grasveld dat weer een grasveld is.
Als ik helemaal los mag gaan,
dan graag hier.
En u, waar zou u graag zijn.
Vandaag, nu - als het even kon.
donderdag 19 mei 2011
Knutselen
Vroeger, toen ik regelmatig vriendenboekjes mee naar huis kreeg om in te vullen, schreef ik naast hobby's altijd: knutselen. In mijn herinneringen zat ik altijd wel te knippen, plakken, schilderen of prutsen. (Ja, GroteKleineBroer wanneer ik niet aan het lezen was, tenminste)
Maar als mijn oudste aan mijn rok trekt en met grote ogen vraagt: 'Mama, gaan we knutselen?' dan voelt mijn hoofd aan als een grote, lege ruimte. En veel verder dan het ventje een leeg kaasdoosje en wat foam-stickers toeschuiven kom ik niet.
Dus in ouderwetse donderdag-vraagdag-traditie.
Welk knutselproject kun je mij aanraden? En als het nadien nog mooi genoeg is om uit te stallen, op te hangen of als je er -helemaal fantastisch- mee kan spelen ben ik helemaal in de wolken.
Vroeger, toen ik regelmatig vriendenboekjes mee naar huis kreeg om in te vullen, schreef ik naast hobby's altijd: knutselen. In mijn herinneringen zat ik altijd wel te knippen, plakken, schilderen of prutsen. (Ja, GroteKleineBroer wanneer ik niet aan het lezen was, tenminste)
Maar als mijn oudste aan mijn rok trekt en met grote ogen vraagt: 'Mama, gaan we knutselen?' dan voelt mijn hoofd aan als een grote, lege ruimte. En veel verder dan het ventje een leeg kaasdoosje en wat foam-stickers toeschuiven kom ik niet.
Dus in ouderwetse donderdag-vraagdag-traditie.
Welk knutselproject kun je mij aanraden? En als het nadien nog mooi genoeg is om uit te stallen, op te hangen of als je er -helemaal fantastisch- mee kan spelen ben ik helemaal in de wolken.
donderdag 23 december 2010
Wat 2010 mooi maakte
- KleineVent en KleineMeid tussen de lijnen door zien groter worden.
- de krullen van MijnMakker en MijnMakker zelf
- zongebruind worden in de zomer en sneeuwballen gooien in de winter
- enkele prachtige boeken, voor het eerst sinds lang weer teveel om op te sommen
- verslavend mooie muziek
- toch al één goed voornemen nagekomen: meedoen aan een loopwedstrijd
- verbouwplannen die eindelijk concreet zijn
- lieve vrienden en familie die er volgend jaar een kleintje bij krijgen
- mijn Lief die het concept Weekmenuten omarmt
- KleineMeid zien huppelen in zelfgemaakte rokjes en jurkjes
- ...
- KleineVent en KleineMeid tussen de lijnen door zien groter worden.
- de krullen van MijnMakker en MijnMakker zelf
- zongebruind worden in de zomer en sneeuwballen gooien in de winter
- enkele prachtige boeken, voor het eerst sinds lang weer teveel om op te sommen
- verslavend mooie muziek
- toch al één goed voornemen nagekomen: meedoen aan een loopwedstrijd
- verbouwplannen die eindelijk concreet zijn
- lieve vrienden en familie die er volgend jaar een kleintje bij krijgen
- mijn Lief die het concept Weekmenuten omarmt
- KleineMeid zien huppelen in zelfgemaakte rokjes en jurkjes
- ...
Wat ik niet snap
In een kleine dag kunnen we aan de andere kant van de wereld staan. Ik kan mijn boodschappen doen via de computer. Mijn verwarming weet wanneer ie moet werken en wanneer niet. Er bestaan die telefoons waar je muziek, foto’s, spelletjes en je ganse leven in propt. Kleine bakjes aan je voorruit vertellen je welke kant je moet oprijden. Van thuis uit duid je aan in welke zetel je wilt zitten in de cinema.
Dat kan allemaal al. Waar blijft dan de wasmachine die de kleren netjes gewassen en gestreken terug op de juiste planken legt?
Ik ben bereid enkele voorgenoemde gemakken op te offeren in ruil.En jij?
In een kleine dag kunnen we aan de andere kant van de wereld staan. Ik kan mijn boodschappen doen via de computer. Mijn verwarming weet wanneer ie moet werken en wanneer niet. Er bestaan die telefoons waar je muziek, foto’s, spelletjes en je ganse leven in propt. Kleine bakjes aan je voorruit vertellen je welke kant je moet oprijden. Van thuis uit duid je aan in welke zetel je wilt zitten in de cinema.
Dat kan allemaal al. Waar blijft dan de wasmachine die de kleren netjes gewassen en gestreken terug op de juiste planken legt?
Ik ben bereid enkele voorgenoemde gemakken op te offeren in ruil.En jij?
donderdag 9 december 2010
Verleerd
Hoe het komt, ik weet het niet, maar ik ben het verleerd. Vroeger had ik mijn pen altijd in de aanslag en voelde ik me verloren als ik geen papier bij had. Ik kon niet schrijven met een klavier. Niet echt schrijven. Het uitdenken gebeurde op papier, het uitwerken op scherm. Nu is het papier er nog voor een aanzet van vier woorden, als het wat meezit. Op scherm schrijf ik bijna zo snel als ik denk. Op papier ben ik mezelf minstens een alinea voor.
En toch mis ik het. Papier heeft iets. Een notaboek in je tas heeft zoveel meer charme dan één of ander technologisch hoogstandje. Maar om die woordenberg in mijn hoofd, zou ik bijna overwegen om er één aan te schaffen.
Word ik ondanks alles dan toch meer digitaal dan ik dacht?
Wat ben jij verleerd in de loop der jaren?
Hoe het komt, ik weet het niet, maar ik ben het verleerd. Vroeger had ik mijn pen altijd in de aanslag en voelde ik me verloren als ik geen papier bij had. Ik kon niet schrijven met een klavier. Niet echt schrijven. Het uitdenken gebeurde op papier, het uitwerken op scherm. Nu is het papier er nog voor een aanzet van vier woorden, als het wat meezit. Op scherm schrijf ik bijna zo snel als ik denk. Op papier ben ik mezelf minstens een alinea voor.
En toch mis ik het. Papier heeft iets. Een notaboek in je tas heeft zoveel meer charme dan één of ander technologisch hoogstandje. Maar om die woordenberg in mijn hoofd, zou ik bijna overwegen om er één aan te schaffen.
Word ik ondanks alles dan toch meer digitaal dan ik dacht?
Wat ben jij verleerd in de loop der jaren?
donderdag 18 november 2010
Vertellen
Waarom was ik er nooit eerder opgekomen? Ik moest gewoon alles samen optellen. Ik zit elke dag twee uur in de auto. Ik hou van verhalen. Ik hou van voorgelezen te worden. En toen ik deze week de nieuwe afdeling luisterboeken in de bib zag staan viel alles met een grote 'aha' op z'n plaats.
Sinds maandag knars ik niet meer zo hard wanneer ik de auto moeizaam door de ochtend- of avondspits loods. Mijn auto is een gezellige ruimte geworden die Tommy Wieringa vult met zijn stem. Terwijl hij vertelt, rij de dagelijkse rit huis - werk, werk - huis, maar woon met een half oor in de wereld van Joe Speedboot.
En jij? Ooit al een veel te late aha-erlebnis gehad?
Waarom was ik er nooit eerder opgekomen? Ik moest gewoon alles samen optellen. Ik zit elke dag twee uur in de auto. Ik hou van verhalen. Ik hou van voorgelezen te worden. En toen ik deze week de nieuwe afdeling luisterboeken in de bib zag staan viel alles met een grote 'aha' op z'n plaats.
Sinds maandag knars ik niet meer zo hard wanneer ik de auto moeizaam door de ochtend- of avondspits loods. Mijn auto is een gezellige ruimte geworden die Tommy Wieringa vult met zijn stem. Terwijl hij vertelt, rij de dagelijkse rit huis - werk, werk - huis, maar woon met een half oor in de wereld van Joe Speedboot.
En jij? Ooit al een veel te late aha-erlebnis gehad?
donderdag 28 oktober 2010
donderdag 21 oktober 2010
donderdag-vraagdag
De zon zet de ochtendhemel in brand. Vuurrood, zacht paars en goudgeel wemelen door elkaar.
En elke keer, echt elke keer, denk ik dat zij dat voor mij doet. Dat het haar manier van knuffelen is. In plaats van twee zachte armen, houdt ze de hele horizon voor me open.
En jij, wat zie jij in zo'n ochtendelijke schoonheid?
De zon zet de ochtendhemel in brand. Vuurrood, zacht paars en goudgeel wemelen door elkaar.
En elke keer, echt elke keer, denk ik dat zij dat voor mij doet. Dat het haar manier van knuffelen is. In plaats van twee zachte armen, houdt ze de hele horizon voor me open.
En jij, wat zie jij in zo'n ochtendelijke schoonheid?
donderdag 14 oktober 2010
Storm
(Een beetje donderdag-vraagdag)
Rondom me is het storm, toch op mijn werk. Besparingen, het woord van het laatste jaar kroop ook tot in ons kantoor. Een klein woord dat veel vraagtekens met zich meebrengt. En hoe hard ik ook mijn best deed, dinsdag brak ik er mijn hoofd op. Moe, trillerig en warrig strandde ik 's avonds in de zetel, trok 'Mr Toppit' naar me toe en kroop tussen de letters. Buiten huilde de storm door, maar ik was al te diep afgedwaald in het verhaal om iets te horen.
Hoe schuil jij voor een storm? Of ga je er middenin staan?
(Een beetje donderdag-vraagdag)
Rondom me is het storm, toch op mijn werk. Besparingen, het woord van het laatste jaar kroop ook tot in ons kantoor. Een klein woord dat veel vraagtekens met zich meebrengt. En hoe hard ik ook mijn best deed, dinsdag brak ik er mijn hoofd op. Moe, trillerig en warrig strandde ik 's avonds in de zetel, trok 'Mr Toppit' naar me toe en kroop tussen de letters. Buiten huilde de storm door, maar ik was al te diep afgedwaald in het verhaal om iets te horen.
Hoe schuil jij voor een storm? Of ga je er middenin staan?
vrijdag 1 oktober 2010
En omdat ik maar beter weer wat oude gewoonten oprakel:
donderdag-vraagdag, nog maar eens op vrijdag #2
Er woont een Moleskine in mijn tas. Nu al drie jaar en dat is eraan te zien. De rug is gebroken, de randen gerafeld en het elastiek geknapt. Ik zou een nieuwe moeten kopen en dit exemplaar een verdiend pensioen geven in mijn boekenkast. Maar ik krijg het niet over mijn hart. Ik draag er mijn half heden in mee. Boeken die ik nog wil lezen. De bladeren scheuren hier en daar nog niet onder het gewicht van de met zorg bijeen gevonden schatten van KleineVent. Honderden verlanglijstjes, wil-naar-toe lijstjes, wil-nog-doen-lijstjes. Tientallen pagina's vol mooie herinneringen. Half afgewerkte verhalen. Dus blijf ik deze tegen beter weten in mishandelen. Begrijpe wie begrijpen kan, volgens mijn lief.
En jij, over welke zaken kan jij een beetje vreemd emotioneel zijn?
donderdag-vraagdag, nog maar eens op vrijdag #2
Er woont een Moleskine in mijn tas. Nu al drie jaar en dat is eraan te zien. De rug is gebroken, de randen gerafeld en het elastiek geknapt. Ik zou een nieuwe moeten kopen en dit exemplaar een verdiend pensioen geven in mijn boekenkast. Maar ik krijg het niet over mijn hart. Ik draag er mijn half heden in mee. Boeken die ik nog wil lezen. De bladeren scheuren hier en daar nog niet onder het gewicht van de met zorg bijeen gevonden schatten van KleineVent. Honderden verlanglijstjes, wil-naar-toe lijstjes, wil-nog-doen-lijstjes. Tientallen pagina's vol mooie herinneringen. Half afgewerkte verhalen. Dus blijf ik deze tegen beter weten in mishandelen. Begrijpe wie begrijpen kan, volgens mijn lief.
En jij, over welke zaken kan jij een beetje vreemd emotioneel zijn?
donderdag 26 augustus 2010
Omdat het weer een tijdje geleden is: donderdag-vraagdag
Mijn werk voelt soms niet als werk. Zoals vorige week: mijn bureau heb ik niet gezien. Alle hoekjes van een dorpszaaltje in een uithoek-gemeente dan weer wel. Tussen de cateringshiften en de berg adminstratie mocht ik elke morgen mee dansen. Een workshop met als enig doel: wakker worden.
Een uur dansen, springen en wiegen op fijne muziek. Om op het einde fuifgewijs en alle hopelijk-kijkt-er-niemand-mij-vrees vergeten te springen op dit:
Dan mag de tijd van mij stil blijven staan. En bij u?
Mijn werk voelt soms niet als werk. Zoals vorige week: mijn bureau heb ik niet gezien. Alle hoekjes van een dorpszaaltje in een uithoek-gemeente dan weer wel. Tussen de cateringshiften en de berg adminstratie mocht ik elke morgen mee dansen. Een workshop met als enig doel: wakker worden.
Een uur dansen, springen en wiegen op fijne muziek. Om op het einde fuifgewijs en alle hopelijk-kijkt-er-niemand-mij-vrees vergeten te springen op dit:
Dan mag de tijd van mij stil blijven staan. En bij u?
donderdag 24 juni 2010
donderdag 17 juni 2010
DonderdagVraagdag #12
Steunend onder de mand met koekjes liep hij de kleuterzaal in. Vriendjes dansten om hem en zijn traktatie heen en hij speelde het glunderende middelpunt.
Een middelpunt dat het wel wat moeilijk had om rugzak en trui aan het haakje te hangen, zo vergroeid met een mand vol koekjes.
'Geef maar even, dan kun je jouw trui uitdoen', bood ik aan.
'Neen mama, dat kan ik nu allemaal zelf. Nu ben ik groot!', weerlegde mijn kleuter ter hoogte van mijn heup.
En , wie was verantwoordelijk voor jou eerste glimlach vandaag?
Steunend onder de mand met koekjes liep hij de kleuterzaal in. Vriendjes dansten om hem en zijn traktatie heen en hij speelde het glunderende middelpunt.
Een middelpunt dat het wel wat moeilijk had om rugzak en trui aan het haakje te hangen, zo vergroeid met een mand vol koekjes.
'Geef maar even, dan kun je jouw trui uitdoen', bood ik aan.
'Neen mama, dat kan ik nu allemaal zelf. Nu ben ik groot!', weerlegde mijn kleuter ter hoogte van mijn heup.
En , wie was verantwoordelijk voor jou eerste glimlach vandaag?
Abonneren op:
Posts (Atom)