Gedichtendag 2023

Cirkels

Mijn dakraam grenst aan het heelal;

ik lig er ’s nachts vaak in te kijken.

Het is of ik naar de sterren val,

die in het donker staan te prijken.

Ik tuimel door de ruimte heen,

waar sterrenregens langs mij stromen.

Ik val steeds verder als een steen

om nooit en nergens aan te komen.

Het heeft geen eind, alleen begin,

waarop ik uitkijk, alle nachten.

En zelf zit ik er middenin:

het is een cirkel van gedachten.

(Fetze Pijlman)

Nog meer mooie woorden? 

2022 - 2021- 2020 - 2019 - 2018 - 2017- 2016 - 2015 - 2014 - 2013 - 2012 - 2011 - 2010 - 2009 - 2008 - 2007 - 2006 - 2005 - 2004

Gedichtendag 2021

Licht 

Zoals jij het daglicht vangt. De deur verplaatst 
zodra je binnenkomt. De deur sluit en heel even
Mary Poppins bent. Je jas ken ik, je paraplu, 
de swing die je je schoenen geeft. Je ziet eruit
alsof er vanaf nu niets fout kan gaan. De goede
kant op is jouw tweede naam en 's avonds moet
een dag niet herbeginnen. Elke seconde tikt 
de volgende aan. Als jij je omdraait en eens 
grinnikt, gooi ik de meeste onzin van mij af. 
Je danst als in een tekenfilm de wereld in balans. 

Uit: Helium | Bart Moeyaert 

Gedichtendag is altijd een goeie reden om de boel hier eens weer af te stoffen. Kan je nog meer mooie woorden gebruiken vandaag, klik dan zeker hieronder verder: 

2020 - 2019 - 2018 - 2017- 2016 - 2015 - 2014 - 2013 - 2012 - 2011 - 2010 - 2009 - 2008 - 2007 - 2006 - 2005 - 2004

En lees zeker ook het gedicht bij Lilith. Eentje die nu uitgeprint aan de - niet meer zo witte muur - van mijn thuiswerkbureau hangt. 

Gedichtendag 2020

Ik draag een universum

van achtergelaten indrukken

op elke vingertop. Vijf keer

de wereld in een handomdraai.

Misschien is weemoed

het onophoudelijk vallen

van gewaarwordingen in

de bodemloze holte

tussen mijn vingers.

(Ellen Lanckmann)
(gelezen tijdens kunstenfestival Watou | bewaard op de pagina's van mijn notitieboek) 

2019 - 2018 - 2017- 2016 - 2015 - 2014 - 2013 - 2012 - 2011 - 2010 - 2009 - 2008 - 2007 - 2006 - 2005 - 2004 

Gedichtendag 2019

Zij kijkt glimlachend

naar de restjes fruitsap in de glazen

en de stukjes boterham met jam

overschotjes liefde.

Dan veegt ze met haar hand

een hoekje schoon

voor een boek

en reist tussen de keukenmuren.

Geluk is soms

wat kruimels op de vloer.

(K. Finaut)

2018 - 2017- 2016 - 2015 - 2014 - 2013 - 2012 - 2011 - 2010 - 2009 - 2008 - 2007 - 2006 - 2005 - 2004 

Gedichtendag 2016

Opnieuw

Eén gedicht is nooit genoeg -

tienduizend evenmin.

Het moet opnieuw, opnieuw,

opnieuw moet iemand schrijven

hoe verliefd, verdrietig, blij

hij - steeds opnieuw moet iemand

daar woorden voor zoeken en

die moeten bij elkaar zoals

ze nog nooit hebben gestaan.

Iemand moet dit lezen.

Steeds opnieuw

voor het eerst.

(Kees Spiering)

Nog lezen?

2015 - 2014 - 2013 - 2012 - 2011 - 2010 - 2009 - 2008 - 2007 - 2006 - 2005 - 2004 

Gedichtendag 2014

Goede tradities hou je in ere, altijd. Altijd!

Met mama op de bedrand

Met mama op de bedrand
wordt de kamer lekker warm.
Ik mag nog even liggen
in de holte van haar arm.
Ze leest me een verhaaltje
over dromen uit een land
waar alle mensen wonen
in een nachtblauw ledikant.
Het einde – moet ik zeggen,
heb ik nog nooit gehoord.
Maar zacht – dat weet ik zeker,
is vast het laatste woord.

(Bart Moeyaert)

Gedichtendag 2013

Goede tradities hou je in ere, altijd

Hoe meer zielen

Ik heb een ziel die precies in mij past-
ik doe alles met mijn ziel
klop op mijn ziel en stof hem af
schaaf aan mijn ziel en blaas de krullen weg
boor gaten in mijn ziel en vul ze weer op met nuchtere gedachten.

Ik wou dat ik meer zielen had
en van een andere soort oneffen zielen
kromme zielen zielen als spartelende zilvervisjes
als meisjes in een winterjas
zwarte zielen.

Maar mijn ene ziel-
een tamelijk vierkante effen en solide ziel-
vult reeds alle beschikbare ruimte
en krimpt geen milimeter
zolang ik leef.

Toon Tellegen,
Uit: Wie A zegt:
gedichten, Querido Amsterdam 2002

donderdag-vraagdag anno 2012 #2

Goede tradities hou je in ere:

Nu

Ik adem niet, ik zing.
zelfs als ik zucht, klinkt het
per ongeluk alsof ik
een paar noten neurie
die me vannacht, terwijl
ik sliep, zijn voorgezongen.
Het is alsof de lucht
mijn deken is en ik
mijn hoofd het liefst
te rusten leg op het kussen
van mijn longen, de plek
waar ik mijn hartslag hoor
in vierkwartsmaat:
dat ik besta, dat ik besta.

Bart Moeyaert,
uit: Gedichten voor gelukkige mensen,
Querido, Amsterdam 2008

welk gedicht maakt jouw gedichtendag vandaag?

Gedichtendag 2011

De wereld is wonderlijk leeg zonder jou.
Er staat maar zo weinig meer in.
De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw.
Waarom? Wat heeft het voor zin?
De merel zit zachtjes te zingen in ‘t groen.
Voor mij hoeft ie heus zo z’n best niet te doen.
De wereld kon vol van geluk zijn, maar nou:
leeg, zonder jou.

Dat zonder jou nog een lente bestaat
met ooievaars en met bloemen,
dat er een meidoorn in bruidstooi staat,
is zonder meer tactloos te noemen.
En wat is het nut van een lindenlaan,
als wij er samen niet langs kunnen gaan?
Langs alle heggetjes bloeit wilde roos
nutteloos, zinneloos.

De wereld is wonderlijk leeg zonder jou.
Er staat maar zo weinig meer in.
De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw.
Waarom? Wat heeft het voor zin?
De merel zit zachtjes te zingen in ‘t groen.
Voor mij hoeft ie heus zo z’n best niet te doen.
De wereld kon vol van geluk zijn, maar nou:
leeg, zonder jou.

(Annie M.G. Schmidt)

Wat en hoe hij
ook eenmaal worden zal

nu is hij zo
jaag hem niet op
koester hem
elke dag is er een

jaag hem niet op
nu is hij zo
en nooit meer zo

(Otto Dicke/Hans Bouma)

Gedichtendag #2

En toen hoorde ik Tomas dit voorlezen:

de dag sleept zich tergend traag vooruit
ik heb nood aan een opjuttend geluid
The Verve's 'Love is Noise'
lijkt mij de ideale choice
dan kan ik er weer voor gaan, ronduit

En volgde dit:



En toen blies ik muziekgewijs en van puur jolijt de trommelvliezen van mijn carpoolcollega's aan flarden. Ja kijk, ik hoor niet elke dag mijn eigen limerick op de radio.

Gedichtendag

Aan een klein meisje

Dit is het land waar grote mensen wonen,
Je hoeft er nog niet in het is er boos
Er zij geen feen meer er zijn hormonen
En altijd is er weer wat anders loos.

En in dit land zijn avonturen
Hetzelfde van een man en van een vrouw
En achter elke muur zijn andere muren
En nooit een eenhoorn of een bietebauw.

En alle dingen hebben hier twee kanten
En alle teddyberen die zijn dood.
En boze stukken staan in boze kranten
En dat doen boze mannen voor hun brood.

Een bos is hier alleen maar een boel bomen
En de soldaten zijn niet meer van tin
Dit is het land waar grote mensen wonen
Wees maar niet bang, je hoeft er nog niet in.

(Annie M.G. Schmidt)

Zij kijkt glimlachend
naar de restjes fruitsap in de glazen
en de stukjes boterham met jam
overschotjes liefde.
Dan veegt ze met haar hand
een hoekje schoon
voor een boek
en reist tussen de keukenmuren.
Geluk is soms
wat kruimels op de vloer.

(K. Finaut)


gezien hier

Gedichtendag 2009

Klein

Een stoel heet stoel,
een deur heet deur.
Dat is voor het gemak.
Maar wat een blad is
voor een vrouw
is voor een mus een dak.
Een raam heet een raam.
Een huis een huis.
Maar wat een spel is
voor een man
is voor een kat een muis.
Wat van zichzelf
het meeste zwijgt, is klein.
Een kind heet zo,
maar dat zegt niets.
Een woord is maar een woord.
Daar ding ik niet op af.
Wat een kuil is
voor een mens.
is voor de dood een graf.
Tijd is iets zoals lucht
en mensen zijn geen wijn.
Niemand wordt beter
met de jaren,
dus klein verklaren heeft geen zin.
Begin bij het begin
en leef dan
net als iedereen
eenvoudig
been voor been

(Bart Moeyaert)