Samen hebben we de oudste afgezet op de jeugdbeweging en we vieren het feit dat de zon ons nog eens wist te vinden met een extra lange omweg richting naar huis.
Aan een veld vol boter- en nog wat andere bloemen houden we halt. Ik laat het dartele zinggeweld los en strek me uit in het gras. Ze verdwijnt tussen het groen en het geel en komt terug met een handvol boterbloem kopjes. 'Voor jou mama.' Ik steek de bloempjes in mijn zak en wenk haar. 'Kijk als je de bloemen helemaal onderaan de steel afplukt kunnen we ze thuis in een vaasje steken.' Tien minuten later krijg ik een vuistdik boeket, hier en daar nog met wortels en al gepresenteerd. Thuis schikt ze bloem per bloem in de vaas en rent daarna de tuin in.
Deze morgen drink ik snel mijn koffie op aan het aanrecht, naast ons veldboeket. Ik probeer de geur op te snuiven. Het ruikt naar niets, maar ik voel zo weer de grassprieten aan mijn tenen kriebelen en neurie van de weeromstuit 'de kop van de kat was jarig en zijn pootjes vierden feest.'
1 opmerking:
Een bloemschikstertje in spe.
Een reactie posten