Soms was het makkelijk. Firenze zien, zwemmen in een Italiaans bergriviertje en een weerzien met vrienden na een maand wederzijdse vakantie zijn dagen die baden in geluk. Soms vond ik geluk in grote opluchting 'de vinger is er niet af!'
Op andere dagen was het moeilijker. Zo lees ik ook: 'Kroost slaapt! Lief is op stap! Stilte en rust!' Geen idee wat er die dag speelde, maar echt goed moet het niet geweest zijn. Maar - en hier zit het hem - het is me gelukt om 100 dagen lang elke dag een moment te vatten en het gekke is dat ik me ze stuk voor stuk herinner. Zo zijn er:
- Een croissant op een trapje eten.
- Zelfs bij de lelijkste en smerigste campings zijn de zonsondergangen mooi.
- In slaap vallen in de hangmat
- Lezen op de trein
- Ik kan met twee kinderen naar de tandarts gaan - zelfs wanneer een er spuit om te verdoven wordt bovengehaald en er een tand moet getrokken worden (wat niet lukt, dus operatie) - zonder mijn t-shirt doornat te zweten.
- Uitwaaien aan het strand 's avonds
- Koffie gaan drinken met de liefste vriendin
- Zenuwen om voor een groep te spreken overwinnen
- Zwemmen, gewoon eindeloos baantjes trekken in een bijna leeg zwembad
- Warme kousen kopen op de dag dat met blote benen naar het werk gaan geen goed plan was.
Ik denk dat ik dit nog even verder doe, gewoon in de beslotenheid van mijn notitieboekje.
Wat is jouw klein geluk van vandaag?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten