De laatste #projectblogboek

De laatste keer dat ik zwaar gefrustreerd was, was twee nachten geleden. Het begon met een schreeuw van de jongste om één uur 's nachts. Slaapdronken stommelde ik naar boven om te horen dat ze bang was van de mug in haar kamer. Ik wapperde wat voor de vorm, smeerde haar gezicht in met anti-muggenstick en sloop terug naar beneden. Tien minuten later krijste er iemand dat de mug maar bleef zoemen. Wat volgde was een uur lang op en neer gehobbel naar de slaapkamer. In een tevergeefse poging de belaagde opnieuw in slaap te krijgen. En een mug die van geen wijken wist.

De laatste keer dat ik midden in de nacht zat te lezen was het gevolg van de frustratie. Spuugzat van het op en neer lopen - en ondertussen ook klaarwakker - toog ik met boek en dekentje naar de leesstoel in haar kamer.Blijkbaar zoemen muggen niet als er moeders in de buurt zijn. En als ik dan toch wakker gehouden werd, kon ik er maar het beste van maken. Al is nachtelijk lezen niet meer wat het geweest is.

Meteen ook de reden voor de laatste keer dat ik boos werd. Voorlezen stond niet op de planning en zal nooit op de planning staan om 3 uur 's nachts. Hoeveel keer een warrig slaapkopje ook opspringt uit bed en 'alsjeblieee-eeeft' pruilt. En die bui werd gevolgd door de laatste keer dat ik een beetje gehuild heb. Ik wou slapen. Zo heel erg graag slapen.

De laatste mislukte moordpoging, heb ik ook die nacht op mijn geweten. Verschillende zelfs, maar ik kan lensloos geen muggen zien - laat staan ze dood meppen.

De laatste keer dat er iemand anders in mijn bed lag was een noodzakelijk gevolg. Al slaap ik beduidend minder met een nachtelijke circusartiest onder dezelfde deken (tenen plots in je neus, anyone?)

De laatste keer dat mijn hart even stil stond was vannacht. Toen ik om één uur 's nachts werd wakker gegild, meer bepaald. Ik porde Lief wakker, hoorde hem boven iemand terug in bed dirigeren, wat geschuifel en toen een welgemikte pets.

Ik laat de bloedveeg waarmee de mug zijn laatste adem uitblies nog even op de muur. Als waarschuwing voor alle andere muggen die het wagen om in het putje van de herfst boven mijn dochter haar oor te gaan zoemen.

Dit is een post in #projectblogboek, geïnspireerd door het blogboek van Kelly en opgezet door Kerygma