Ochtendstond zonder goud, whatsoever #boostyourpositivity

De ochtend, die is van mij. Op schooldagen ben ik steevast de eerste die zijn benen vanonder het dekbed zwaait, de ochtendkilte de kamer uitjaagt en de stilte de mond snoert. Maar op het moment dat de volgende de deur naar de woonkamer open zwaait, nemen de rust en stilte hun biezen. Tel daarbij op dat mijn kroost nooit ook maar enige haast voelt om op tijd de deur uit te zijn, terwijl ik ondertussen al leerde dat de trein nooit wacht. Dan kan je gerust spreken van 'spits' 's morgens. Om de rush 's morgens wat te kunnen bijbenen, heb ik geleerd om goed voor mijn ochtendzelf te zorgen en dat doe ik vooral 's avonds:

•  De tafel is gezet. Tot en met het mes bij de pot confituur, de lepel naast de pot granola en de koffiemok al klaar bij het espressomachine. Ik zou willen dat ik 's morgens de tijd had om fruit in blokjes te snijden en verse fruitsap te persen, maar helaas, pindakaas. Dat sparen we op voor de zondagmorgen. 
• De kleren voor de kroost liggen klaar op een stapeltje. En elke morgen drillen we weer ons mantra: 'kleren aan - ontbijten - tanden poetsen - schoenen aan én dan pas spelen'. 
• Boekentassen en zwemtassen staan helemaal klaar. Brooddozen en snackdoosjes staan open te wachten om 's morgens gevuld te worden.

Geen rocketscience, het bovenstaande. Maar het helpt. En zo heeft de ochtendstond heel erg soms eens goud in de mond. Al is dat dan in de vorm van de opgaande zon boven de velden die ik voorbij zie zoeven op de trein.

Deze blogpost kadert in het #boostyourpositivity project. lees er meer over bij Lilith en Oon.