Verscholen achter het raam van het tuinbureau is mijn blik vastgelijmd aan het voederplekje in de tuin. Gewapend met de tellijst van het Grote Vogelweekend (en geflankeerd door de kat) staarde ik dit weekend ik een kwartier lang... vooral naar vogels die overvliegen.
Ik hoor getsjilp boven me, links en rechts, maar zie geen enkele vleugelslag of voorbijschietende schicht. De mussen, merels, duiven en kauwen die anders quasi permanent de tuin bevolken hebben de memo duidelijk gemist.
Na een kwartier staren en me afvragen of ik misschien net het middagdutje van alle gevederde wezens trof, landt één enkele koolmees op een bengelende vetbol. Verheugd cirkel ik een rondje op het tellijstje.
1 opmerking:
Bezoek komt vaak onaangekondigd!
Een reactie posten