Mijn naaimachine ... dat is een oud ding. Net iets ouder dan ikzelf. Een eerste kraamcadeau voor mijn mama die zelf lakentjes en dekentjes wou maken. En oudere dingen die durven al wat luidruchtiger zijn. Mijn naaimachine die doet niet van zoem-zoem, die maakt simpelweg een hels kabaal.
Zodoende is mijn tijd achter het stikmachien zo goed als onbestaand, nu we met vier dicht opeen leven. Waar ik vroeger in de weer was met stof en schaar, als de kroost in dromenland rondwaarde, moest ik nu op zoek naar een alternatief.
Terug naar mijn eerste liefde: papier, maar dan net een beetje anders...
Met een pakje van overzees, schaar en mooi papier maakte ik dit:
