Nuttig
Ik! Wil! Iets! Doen! stampvoette ik voor mijn nogmaals witbestofte Lief. Lief slikte wijselijk - mijn zwangerschapshormonen indachtig - zijn 'Ga in de zetel liggen en rust!'in en wreef wat gips uit zijn haar. Vervolgens stopte hij verf, borstel en kranten in mijn handen en plugde Ipodgewijs 'Beirut' in mijn oren voor hij weer verdween naar wat binnenkort een kamer zal zijn
In de rustige zondagmiddag verfde ik een piepklein kastje wit. Beirut zong 'Cliquot' opnieuw en opnieuw.
Een uurtje heb ik aan het kastje geschilderd.
Twee uur heb ik voor de spiegel staat krabben en pulken om de verfrestjes uit mijn wenkbrauwen (vraag maar niets) te peuteren. Want Whitespirit is volgens Lief op dit moment een grote neen-neen.
Dat, of hij was zo in zijn nopjes met de bezigheidstherapie voor een nukkige Kruimel dat hij er nog een rustig staartje aan wou breien.

Ik doe het mezelf aan

Volgens mij is dit liedje in de oren van mijn eilandbewoner het sein voor: 'ik wil die handen en voeten zien!'

Doorwerken
Witbestoft strompelt hij de trap af. Zijn haar is niet langer zwart, maar grijs. Er kleven spettertjes gips op zijn neus en hij niest onophoudelijk, maar zijn ogen blinken.
Nog één laag en dan kan ik schilderen.
Hij denkt al maanden in etappes: eerst de zolder uitruimen, dan kan ik afbreken / eerst de container vullen, dan kunnen we isoleren / eerst nieuwe ramen steken en dan kunnen we opbouwen…
Mijn buik is zijn deadline. Over kleuren wil hij niet te lang discussiëren, noch over vloerbedekking of inrichting. Het wordt hoe dan ook mooi, als zijn Puk in de kamer slaapt waar hij nu zo hard aan werkt.