Kruimel

Wiegeliedje


(Mul Mantra - Snatam Kaur)


In de stilte van de dag weerklinkt het steeds meer. Dansen kunnen we nog niet. Ik mag niet en Puk houdt het voorlopig op dobberen. Maar samen luisteren we elke dag minstens een paar keer.
Ik sluit mijn ogen en stel me voor hoe het zal zijn. Dansen met een glimlach van oor tot oor, of met tranen in mijn ogen. Dansen terwijl de wind de krulwilg geselt of de regen roffelt op de koepel boven de keuken.
Ik streel mijn buik en fluister dat we nog heel veel zullen dansen samen... straks.

Met dank aan een klein broekventje.