Van maandag tot vrijdag wordt ik bekeken als een verrader. Als ik een 'doe eens voort' en 'is die boterham nu nog niet op' teveel naar hun hoofd slinger. Wanneer ik ongeduldig aan de deur van de badkamer sta te stampen dat er tanden gepoetst moeten worden, maar dat ze daarvoor wel even hun hele lijfje richting lavabo moeten begeven. Wanneer ik - soms lichtelijk briesend - een jas in hun richting gooi en iets snauw over 'schoenen of anders maar op blote voeten'.
Dan kijken ze me verwijtend aan, laten minzaam hun speelgoed voor wat het is en wurmen zich tergend traag in die jas.
Gelukkig volgen er na vijf dagen aansporen altijd twee dagen weekend. De zaterdag en zondag zijn we weer zes handen op één buik. Dan lummelen tot ver in de voormiddag in onze pyjama aan de ontbijttafel. Kan een kom muesli rustig in drie, vier of vijf etappes leeggelepeld worden onderbroken door de avonturen in het playmobile-kasteel of afgewisseld met een tasje speelkoffie dat dringend gezet moet worden. In het weekend schrikken we ons een hoedje als de bel gaat om 10.30 en doen we gelaten de deur open. Drie paar benen nog steeds in pyjamabroeken gestoken en een bedeesde glimlach.
Alleen dat Lief dat vijf minuten na het verlaten van het dekenfort al volledig rondhotst in kleren en mompelt over vaatwas, wasmachine en de vele boodschappen die nog op de planning staan, valt soms wat uit onze ochtend-toon. In het weekend kies ik ongeneerd kant van mijn trage ochtend-kinderen. En neem ik zijn 'je bent een verrader-blik' er gelaten bij.
4 opmerkingen:
Mijn ochtenden zien er net zo uit. Heerlijk! Nu ja, die weekendexemplaren dan toch :)
Ik voel me dan geen verrader, maar een vreselijk schuldige moeder... Hier geraken ze ook amper klaar tegen 8 uur en af en toe vliegen er ook weleens schoenen door de lucht :-( of ik snauw iets omdat het ALTIJD hetzelfde lieke is. Pfff. Vermoeiend vind ik mezelf dan.
Gelukkig is er soms weekend of vakantie...dan kiezen ze hun kleren zelf en wie zijn schoenen niet vindt kan gewoon niet naar buiten :p en lummelen we erop los.
P.S. Leuk logje.
kinderen, da's werken soms. en je wordt soms betaald in een glimlach en een knuffel. maar soms is het ook gewoon een vervloeking. ;-)
:)
Een reactie posten