Tenen gekruld over de boord met haar knieën licht gebogen staat ze aarzelend aan de rand van het zwembad. Haar handen tegen elkaar, vingers wijzen naar boven. Alsof ze een schietgebedje naar boven stuurt. Het water drupt uit de strengen die tegen haar gezicht plakken en trekt glanzende baantjes over blote schouders en armen.
Startklaar lijkt ze. Tot je naar haar mond kijkt. Ze bijt hard op haar lippen, haar ogen zoeken naar vaste grond in de blauwe diepte. Haar tenen wiebelen, knieën knikken.
En dan springt ze. Een boog en heel wat spetters. Uit die plons duikt een gezicht op. Met enkel ogen, wangen en mond boven water zwemt ze zich een weg naar het houvast van de boord.
(stedelijk zwembad, zwemles nr zoveel)
3 opmerkingen:
Wat grappig, een 'simultane' zwemlesblog. Alleen zijn jullie al bij les nummer zoveel.... en trekt ze baantjes, hoera!
Zo schoon!
Dit is mijn absolute nr 1 favoriete blogrubriek EVER. Wat kan je het mooi! Echte pareltjes!!
Een reactie posten