(Gelukkig kan mijn Lief heel goed stil zijn).
Op de fiets, in de trein, in een vergadering. Met de regelmaat van de klok duikt er een stemmetje op tussen mijn oren. En dat fluistert me van alles in. Af en toe iets handigs zoals het feit dat ik de vuilniszakken nog moet buitenzetten of niet mag vergeten om mijn wekker te zetten. Maar even vaak zaken die me doen wegdromen, dingen die me doen piekeren of waar ik stressstuipen van krijg. En dan deed ik wel eens van *adem in - adem uit* waardoor het stemmetje wat verbaasd opkeek en na vier seconden weer verder kwebbelde. Zover voor mindfulness dacht ik.
Tot ik via via op Headspace stootte. Er komt geen boeddha, wierook of klankschaal aan te pas. Neen, het past in mijn telefoon, heeft grappige tekeningetjes en humor. Hé, mij heb je. Dus startte ik met de take10 reeks. Gewapend met mijn iphone en koptelefoon sloot ik mezelf op in onze slaapkamer om eigenlijk gewoon stil te zitten en aan niets te denken. Iets wat moeilijker was dan het leek, want na *adem in - adem uit* schoten mijn gedachten als vanouds weer naar links en rechts. En dan is het de truc om niet achter die gedachten aan te hollen maar je simpelweg te richten op de volgende *adem in - adem uit*.
Zo dagelijks een moment apart gaan zitten, is deugddoend. Want het is punt is dat dat stemmetje in mijn hoofd ook maar iets zegt. Niet alles wat je denkt is waar.
Is dat stemmetje nu helemaal weg? Neen, en misschien ook gelukkig maar, of ik zou er nooit meer aan denken om de vuilnisbakken buiten te zetten. Maar ik heb de volumeknop gevonden. Een heel soms kan ik per ongeluk al eens op de muteknop drukken. Voor heel even, maar dat is vaak ook genoeg.
De Take10 reeks van Headspace is gratis, voor verdere content betaal je een maandelijks abonnement. Ik mag één maand gratis Headspace weggeven.
Wil jij hier kans op maken?
Schrijf in de comments hoe jij het stemmetje in je hoofd laat zwijgen. Meedoen kan tot en met 1 november 2014
03/11/2014:
De onschuldige kinderhand in de vorm van Random.org trok nummertje 10 uit de pot.
Cmv Mama, mail jij mij jouw contactgegevens door?
16 opmerkingen:
Dat stemmetje achtervolgt mij dag en nacht.
En als het dat stemmetje niet is zijn het die van de elf andere huisgenoten.
Ik doe mee dus !
Eigenlijk is het dus zo dat het mij niet lukt om dat stemmetje te laten zwijgen. Zie bovenstaande reactie :-).
Ik probeer mezelf af te leiden: rekenspelletjes in mijn hoofd, met de zoon spelen,...
Ik doe graag mee! Grappig eigenlijk. Er staat voor vanavond een blogpost ingepland over stemmetjes in mijn hoofd. Blijkbaar ben ik dus niet de enige die daar wat last van heeft. ;)
Ik heb gemerkt dat tekeningen inkleuren rust brengt in mijn hoofd. Dus ik heb mij zo'n kleurboek voor volwassene gekocht en wanneer het te veel wordt in mijn hoofd, haal ik mijn stiften boven en begin ik te kleuren.
ik heb het ook...
Bij mij helpt vreemd genoeg handenarbeid, waarschijnlijk een beetje zoals het kleuren van Kathleen, ik begin te breien!
ik laat het stemmetje even toe, en daarna wijs ik het de deur!
Het stemmetje wordt bij mij grotendeels gestild door het gebruik van de applicatie Evernote op mijn computer, mijn tablet en mijn smartphone. Zo kan ik snel dingen noteren die ik moet onthouden of doen. Maar verder moet ik toegeven dat dat stemmetje nog veel te vaak in mijn hoofd ronddwaalt en liefst op de meest onhandige momenten. Ik weet alleen niet of die Headspace iets voor mij is.
Ik laat de stemmetjes en drukte in m'n hoofd zwijgen door op m'n kop te gaan staan. Een handstand of hoofdstad maakt dat ik me kan afsluiten en tot rust kom.
Yoga heeft mijn stem tot een stemmetje gereduceerd. Als ik op mijn mat zit, hoor ik enkel nog mijn ademhaling en het spreken van mijn mijn lijf.
Het stemmetje in mijn hoofd zwijgt nooit! Vooral na de geboorte van onze jongste dochter mét beperking heeft ze zich ontwikkeld tot een echte tettermie... Ik ben nog steeds op zoek naar een goede manier om haar (ja haar, want zoveel getetter kan alleen van een vrouwelijk stemmetje komen!) het zwijgen op te leggen.
Hmmm, klinkt goed dat Headspace.
Ik heb een heleboel notities in m'n telefoon waar ik al m'n ideetjes voor wat dan ook in opschrijf. Maar als het om pieker-dingetjes gaat, dan helpt mij het beste om tot 10 te tellen en goed in en uit te ademen en als ik dan ben af gedwaalt, wat mestal gebeurt, dan begin ik weer opnieuw, 9 van de 10x dat ik geen tijd meer heb om te piekeren!
Ik probeerde net mee te doen via mijn iphone, maar ik zie het niet verschijnen? Daarom voor de zekerheid nog's: kei luide muziek in de auto en meebrullen maar! (tot ik de parking op het werk oprij en mijn collega's verbaasd zie opkijken ;-)
Ik doe graag mee met je actie. De vele stemmen in mijn hoofd worden rustiger van elke dag de ochtend beginnen (vroeg :-)) met een kwartier zitten/mediteren, van de wetenschap dat de stemmen gedachten zijn en dat gedachten voorbij waaien als wolken in de lucht, niet meer of niet minder - als ik ze maar loslaat, en van naaien, plakken, knippen, bakken - alles met mijn handen.
Veel succes met het temmen van jouw stemmen!
Tijdens een periode van grote stress zat er zo'n luid, onhoudbaar stemmetje in mijn hoofd dat ik er bijna aan onderdoor ging. Toen ontdekte ik dat breien het kon doen ophouden. Intussen weet ik dat ook kleuren en zentanglen helpt. Dat laatste kan je gelukkig overal op elk moment stiekem een beetje doen...maar dat lijk ik mezelf niet te gunnen. Eerst nog 1001 andere dingen te doen, zeggen de stemmetjes... ik ga alvast eens een kijkje nemen naar die app!
Ik probeer elke avond, zelfs op avonden waarbij ik slechts om 23u thuis kom, tien minuten oefeningen te doen. Tien minuten tijd voor mezelf en mijn buikspieren. Klink heel oppervlakkig, maar het is tijd waarin ik alles even op een rijtje probeer te zetten en dat stemmetje hopelijk ook even het zwijgen opleg. Het zijn ook de tien minuten die het einde van mijn dag betekenen, want daarna mag ik mijn bed in.
Voor mij helpt stevige fysieke activiteit: gewoon dingen doen - mountainbiken is mijn favoriet, omdat buiten zijn een extra stimulans is. Maar ook wat verbouwwerk, werken in de tuin of gewoon een paar uurtjes koken (meestal heeft het stemmetje dan eerst beslist dat ik ook nog dat moet maken en misschien ook nog iets voor op het werk, en voor de jongens,....)ook. Ik ben vooral heel blij dat ik heel goed kan slapen en dat de nachtelijke stemmetjes (die altijd veel luider zijn) tot de uitzonderingen behoren.
Een reactie posten