Op het witte gordijn wiegt een zoen.
Vakkundig gekust door een meisje dat graag groot wil zijn
Een luchtkusje van haar roodgeschilderde mond vond een permanente bestemming.
De verloren gelopen zoen waait nu in de ochtendbries.
'Ben je boos?', fluistert ze.
Hoe kan ik?
(maar niet tegen haar zeggen)
4 opmerkingen:
Je schrijft heel mooi en liefdevol.
'k vrees dat ik wel boos zou zijn, maar het kan dus ook anders
Wat schattig... en weet je dan maar in te houden ;)
Mooi geschreven, een tikje poëtisch. Ik deed dat vroeger ook: kusjes op het raam/gordijn geven. Girls will be girls ;)
Wauw...
Een reactie posten